Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 14 sierpnia 2018 r. (II FSK 2233/16, II FSK 2234/16).

Czytaj także: NSA: firma może być w specjalnej strefie ekonomicznej i uczestnikiem podatkowej grupy kapitałowej

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie dwóch zezwoleń, które otrzymała odpowiednio w 2004 oraz 2013 roku. W związku z tym powzięła wątpliwość czy uzyskiwany przez nią dochód z działalności prowadzonej na terenie SSE w pierwszej kolejności będzie korzystał ze zwolnienia w CIT na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zezwolenia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ewentualnie po jego wygaśnięciu) kolejno z następnych zezwoleń. Zwracając się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej spółka wskazała, że w jej ocenie prawidłowe jest chronologiczne wykorzystywanie pomocy publicznej wynikającej z posiadanych zezwoleń. Zdaniem spółki, brak jest podstawy prawnej, która nakładałaby na przedsiębiorców obowiązek alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia.

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Wskazał, że skoro przedmiotem zezwolenia jest inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia, a dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to spółka będzie zobowiązana do odrębnego ustalania wyniku podatkowego w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń.

Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem organu i wniosła skargę do WSA. Sąd uchylił zaskarżone interpretacje, przyznając rację spółce.

Reklama
Reklama

Wyrok został zaskarżony do NSA, który oddalił skargę kasacyjną organu. NSA podzielił stanowisko zaprezentowane przez sąd oraz wyrażone w orzecznictwie NSA, zgodnie z którym podatnik posiadający dwa lub więcej zezwoleń na prowadzenie działalności w SSE ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej pomocy publicznej wynikającej z zezwoleń, bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia. ?

—Gabriela Łuc, współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Anna J aroszewicz, doradca podatkowy, menedżer w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte

Stanowisko zaprezentowane w komentowanych wyrokach NSA zasługuje na aprobatę i jest potwierdzeniem korzystnej dla podatników linii orzeczniczej sądów administracyjnych.

NSA trafnie zauważył, że wśród przepisów regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE nie ma jakiejkolwiek podstawy prawnej, która nakładałaby obowiązek wyodrębniania przychodów i kosztów, a w konsekwencji ustalania wyniku podatkowego z działalności prowadzonej na podstawie każdego z posiadanych zezwoleń.

Wykładnia przepisów ustawy o CIT prowadzi do wniosku, że przedsiębiorca strefowy zobowiązany jest wyłączyć z podstawy opodatkowania przychody i koszty powstałe w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE w zakresie, w jakim korzysta ona ze zwolnienia podatkowego. Zwolnienie podatkowe dotyczy zatem dochodu osiągniętego w efekcie prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, a nie – jak chciałby tego organ – wyłącznie dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji czy zatrudnienia pracowników określonych w danym zezwoleniu.

Przepisy wykonawcze do ustawy o SSE przewidują co prawda obowiązek ustalenia odrębnego wyniku, ale odnosi się on wyłącznie do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie SSE i poza nią. Obowiązek ten realizuje się poprzez ustalenie dochodu odrębnie dla działalności opodatkowanej i dla całości działalności zwolnionej. W dalszym ciągu mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której wynik ustalany jest dla całości działalności zwolnionej od podatku prowadzonej na podstawie wszystkich posiadanych przez podatnika zezwoleń.

W konsekwencji należy uznać, że skoro przepisy nie wskazują, iż zwolnieniu z CIT na podstawie danego zezwolenia podlega wyłącznie dochód osiągnięty w ramach projektu inwestycyjnego będącego podstawą do wydania tego zezwolenia, to podatnik może objąć zwolnieniem dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwoleń (a więc bez konieczności alokowania dochodu na poszczególne zezwolenia). W praktyce oznacza to, że podatnik wykorzystuje chronologicznie limity dostępnej pomocy publicznej wynikające z kolejno otrzymanych zezwoleń, tj. korzysta z pomocy publicznej dostępnej na podstawie zezwolenia wydanego najwcześniej, a po wykorzystaniu limitu wynikającego z tego zezwolenia - z pomocy publicznej wynikającej z kolejnego zezwolenia (tj. chronologicznie wydanego później).

W tym miejscu należy zauważyć, że obowiązujące obecnie przepisy ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji stanowią, iż przedsiębiorcy korzystający z pomocy publicznej na podstawie zezwolenia oraz decyzji o wsparciu rozliczają tę pomoc zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń i decyzji. Powołana ustawa konstytuuje zatem zasadę, która dotychczas nie była wprost sformułowana w przepisach, chociaż wywodzono ją z wykładni przepisów regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE oraz z orzecznictwa sądów administracyjnych. Pozostaje mieć nadzieję, że w praktyce regulacja ta pozwoli usunąć dotychczasowe wątpliwości interpretacyjne i ujednolici podejście organów podatkowych w zakresie chronologicznego korzystania z puli pomocy publicznej dostępnej już nie tylko na podstawie zezwoleń, ale również decyzji o wsparciu. ?