Dzierżawię pomieszczenie w budynku gimnazjum publicznego. Prowadzę w nim prywatną praktykę lekarską – gabinet stomatologiczny. Leczę w nim m.in. uczniów szkoły. Czy od pomieszczenia tego podatek powinienem płacić ja, czy szkoła? Jaka stawka podatku będzie właściwa?
Obowiązek podatkowy – przy dzierżawie budynku, jego części lub lokalu stanowiącego własność jednostki samorządu terytorialnego albo Skarbu Państwa – spoczywa na posiadaczu. Umowa zapewne zawarta była z dyrektorem gimnazjum, który ma nieruchomość w trwałym zarządzie. Taka umowa traktowana jest jako zawarta z właścicielem. Przenosi więc obowiązek podatkowy na osobę prowadzącą praktykę lekarską.
Zgodnie z art. 3 i 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (DzU nr 91, poz. 408 ze zm.) działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania są działalnością w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej oraz przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek lub położnych.
Prowadzenie gabinetu stomatologicznego należy zatem uznać za działalność gospodarczą w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. Zajęte na praktykę pomieszczenia opodatkowane będą preferencyjną stawką podatku od nieruchomości, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) uopol. W 2007 r. wynosi ona 3,75 zł/mkw. powierzchni użytkowej pomieszczenia. Stomatolog powinien wykazać powierzchnię tego pomieszczenia w składanej przez siebie na potrzeby podatku od nieruchomości informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych. Informacja ta jest podstawą do wydania przez właściwy organ podatkowy (wójta, burmistrza lub prezydenta miasta) decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego.
