Okazuje się bowiem, że poza szkołami dokształcaniem mogą się zajmować tylko firmy wpisane do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych albo mające akredytację kuratora oświaty.
Z czego to wynika? Otóż, jak pisaliśmy 21 lutego br. w artykule „Pracownik się uczy, ale co z podatkiem”, z podatku dochodowego są zwolnione tylko te dopłaty do dokształcania pracownika, które szef przyznaje pracownikom zgodnie z odrębnymi przepisami (art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Te odrębne przepisy, to:
- rozporządzenie ministra edukacji i nauki z 3 lutego 2006 r. (DzU z 2006 r. nr 31, poz. 216),
Z lektury obu rozporządzeń wynika, że pracownikowi podnoszącemu swoje kwalifikacje pracodawca czasami musi, a czasami może przyznać urlop szkoleniowy, opłacić naukę, zwrócić koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych, koszty przejazdu, zakwaterowania, wyżywienia.
O tym, czy od tych świadczeń trzeba pobrać i odprowadzić podatek, przesądza:
- forma dokształcania (czy pracownik podnosi swoje kwalifikacje w szkole czy poza szkołą) i
- to, czy pracownik dokształca się na podstawie skierowania pracodawcy, czy bez niego.
Jednak - jak zwrócił nam uwagę jeden z czytelników - zgodnie z rozporządzeniem z 3 lutego 2006 r. organizator kształcenia musi mieć akredytację kuratora oświaty.
Czy to oznacza, że jeśli firma prowadząca kursy lub seminaria nie ma akredytacji kuratora oświaty, to pracodawca musi pobrać podatek dochodowy od kwoty dofinansowania przekazanej swojemu pracownikowi?
- pyta czytelnik DF.
Rzeczywiście ma to taki skutek. To prawda, że art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy podatkowej mówi tylko o tym, by świadczenia były przyznane przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami.
Jednak moim zdaniem świadczenia te nie będą przyznane zgodnie z przepisami, jeżeli pracodawca będzie dopłacał do szkoleń prowadzonych przez nieuprawnioną jednostkę.
Do tej pory akredytację kuratora oświaty uzyskało 269 jednostek szkolących.
