Naczelny Sąd Administracyjny postanowił w środę przedstawić składowi siedmiu sędziów pytanie prawne dotyczące zagadnienia, które jak dotąd dzieli nie tylko podatników i fiskusa, ale też poszczególne składy sędziowskie.

Chodzi o odpowiedź na pytanie, kiedy polski podatnik, korzystający z usług zagranicznych kontrahentów wykonujących usługi doradcze, księgowe, prawne i wykonujących podobne niematerialne świadczenia, musi pobrać tzw. podatek u źródła i wpłacić do polskiego urzędu.

Zgodnie bowiem z ustawami o PIT i CIT, zagraniczni podatnicy podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Obowiązek pobrania daniny, w przypadku usług doradczych w wysokości 20 proc., spoczywa na polskich firmach wypłacających wynagrodzenia zagranicznym podatnikom. Na polskich firmach spoczywa też obowiązek ustalenia, kiedy dochód należy uznać za osiągnięty w Polsce. Oni też ryzykują pomyłkę i zaniechanie poboru podatku własnym majątkiem.

Sprawa, którą zajmował się w środę NSA, dotyczyła interpretacji podatkowej wydanej dla kancelarii prawnej. Zapytała ona izbę skarbową o konieczność potrącania podatku od wypłat na rzecz zagranicznych usługodawców – osób fizycznych, prawnych i spółek pozbawionych osobowości prawnej (wspólników tych podmiotów).

Kancelaria twierdziła, że nie musi pobierać podatku, bo kontrahenci wykonują usługi za granicą. Nie ma więc nawet potrzeby żądania od nich certyfikatów rezydencji w celu ewentualnego zastosowania odpowiednich umów o unikaniu opodatkowania.

Reklama
Reklama

Izba skarbowa stwierdziła, że liczy się miejsce wypłaty świadczenia z Polski. By powstał obowiązek poboru podatku wystarczy, że pieniądze są wypłacane z Polski. To, gdzie wykonano pracę, nie ma znaczenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, do którego trafiła skarga na interpretację, przyznał rację kancelarii twierdzącej, że miejscem osiągnięcia dochodu jest to, gdzie zostały wykonane czynności generujące ten dochód. Przywołał jednak dwie rozbieżne linie orzecznicze sądów administracyjnych, w tym tę, z którą się nie zgodził.

NSA postanowił, że czas przeciąć spory uchwałą. Choć pytanie do szerszego składu dotyczy tylko CIT i do tego podatku ograniczy się uchwała, przełoży się ona również na wykładnię przepisów o PIT.

sygnatura akt: II FSK 3587/14