Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę spółki, która spierała się z fiskusem o wykładnię przepisów o CIT.
Konkretnie chodziło o regulacje dotyczące określenia limitu kosztów finansowania dłużnego oraz wyłączeń od uwzględniania danego wydatku w takim limicie, które stanowią implementację tzw. dyrektywy ATAD w sprawie przeciwdziałania praktykom unikania opodatkowania.
We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że została powołana w celu budowy farmy wiatrowej. Budowa zostanie sfinansowana z pożyczek i kredytów udzielanych zarówno przez inne firmy, w tym powiązane, jak i instytucje finansowe, np. banki. W konsekwencji, jak tłumaczyła podatniczka, będzie ponosiła tzw. koszty finansowania dłużnego, czyli związane z pozyskaniem środków finansowych na realizację inwestycji, jak odsetki, opłaty i prowizje.
Chciała się upewnić, czy planowana farma wiatrowa to długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT. I dlatego zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT nie musi uwzględniać kosztów finansowania dłużnego farmy wiatrowej przy wyliczaniu nadwyżki kosztów.
Fiskus takiej możliwości się nie dopatrzył. Sięgnął do ustawy o gospodarce nieruchomościami, a ta jego zdaniem nie pozwala na zaliczenie budowy urządzeń wytwarzających energię do inwestycji celu publicznego.
Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała. Po analizie przepisów o CIT krakowski WSA zauważył, że polski ustawodawca, kierując się wytycznymi z dyrektywy ATAD, skorzystał z możliwości wprowadzenia wyłączenia przy obliczaniu nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego w postaci pożyczek (kredytów) do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej. Sąd uznał, że fiskus błędnie oparł się na przepisach o gospodarce nieruchomościami. W jego ocenie projekt będący w ogólnym interesie publicznym z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT to ten dotyczący ogółu osób, istotny dla całego społeczeństwa i gospodarki, zapewniający ciągłość i bezpieczeństwo w dostawie energii.
A analiza spornych regulacji w kontekście dyrektywy ATAD uprawnia twierdzenie, że wyłączenie limitowania kosztów finansowania zewnętrznego może dotyczyć projektu służącego zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego państwa bez względu na rodzaj źródła energii. Budowa elektrowni, niezależnie bowiem od rodzaju energii, ma istotne znaczenie z punktu widzenia polityki energetycznej każdego kraju. Dlatego fiskus błędnie uznał, że budowa farmy wiatrowej nie jest długoterminowym projektem z zakresu infrastruktury publicznej. Wyrok nie jest prawomocny.
Sygnatura akt: I SA/Kr 421/22
Czytaj więcej:
