Trybunał Konstytucyjny uznał we wczorajszym wyroku, że brak zasad pozwalających na rozliczenie w kosztach wartości niematerialnej i prawnej, jaką przed nowelizacją przepisów o CIT było prawo użytkowania udziału w nieruchomości, naruszył konstytucyjną zasadę ochrony interesów w toku.
Zamknięty katalog podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych funkcjonuje w przepisach o CIT od 1 stycznia 1999 r. Nie mieści się w nim m.in. prawo użytkowania nieruchomości. Rozporządzenie ministra finansów, które weszło w życie w 1999 r., przewidywało jednak prawo do kontynuowania amortyzacji tego typu wartości, jeśli podatnik rozpoczął ją na podstawie starszych przepisów. Rok później regulacje dotyczące amortyzacji doczekały się rangi ustawowej.
Zabrakło w nich jednak przepisu umożliwiającego kontynuowanie amortyzacji wartości, które wedle nowych przepisów nie kwalifikują się do wartości niematerialnych i prawnych, ale były wprowadzone do stosownej ewidencji podatkowej przed końcem 1998 r. i podatnik rozpoczął ich amortyzację.
W takiej sytuacji znalazła się spółka akcyjna, do której w 1996 r. jedyny wspólnik wniósł aportem prawo użytkowania.
Spółka rozpoczęła amortyzację przewidzianą początkowo na 20 lat, a od 1998 r. – po zmniejszeniu udziału w nieruchomości – na 35 lat.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, rozpoznając skargę na interpretację podatkową wydaną dla spółki, zadał pytanie prawne Trybunałowi Konstytucyjnemu.
Sąd podnosił, że niezgodny z konstytucją jest brak stosownych przepisów przejściowych, które dotyczyłyby możliwości kontynuacji amortyzacji rozpoczętej na gruncie poprzednich przepisów. Zadając pytanie, sąd szukał narzędzia pozwalającego na wydanie wyroku uwzględniającego interesy podatnika.
Za uznaniem za sprzeczne z konstytucją przepisów w zakresie pomijającym prawo do kontynuacji amortyzacji opowiadał się też przedstawiciel Sejmu i prokurator.
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego ustawodawca powinien przez odpowiedni zapis w przepisach przejściowych umożliwić dokończenie przedsięwzięć rozpoczętych zgodnie z przepisami obowiązującymi w chwili ich inicjowania.
Dwójka sędziów z pięcioosobowego składu – Maria Gintowt-Jankowicz i Mirosław Granat – złożyła zdanie odrębne. —maj
sygnatura akt: P 10/11
