Reklama: PIT sportowca a zaliczenie przychodów do odpowiedniego źródła

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 7 listopada 2013 r. (I SA/Rz 887/13).

Stan faktyczny

Podatnik, który wystąpił o interpretację, wskazał, że jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową firmę. Jego działalność polega na świadczeniu usług sportowych i reklamowych, obejmujących m.in. działalność agencji reklamowych. Podatnik podpisał z jednym z klubów sportowych umowę o świadczenie usług reklamowych i drugą – o usługi sportowe. Zapytał, czy otrzymywane przez niego wynagrodzenie z tytułu świadczenia na rzecz klubu sportowego usługi o charakterze reklamowym ma zaliczyć do przychodów z działalności.

Sam uważał, że tak. Podkreślał, że wykonując swoje zobowiązania wynikające z umowy o świadczenie usług reklamowych działa jak agencja reklamowa. Nie ma zatem przeszkód, żeby zyski z tytułu udostępniania własnego wizerunku traktował jako przychody z firmy. Zwłaszcza, że zgodnie z podatkową i rynkową praktyką, jeżeli dany podmiot jest właścicielem marki, logo czy jakichkolwiek innych aktywów niematerialnych, którymi może dysponować, to ich udostępnianie stanowi właśnie działalność gospodarczą. Sportowiec tłumaczył, że podejmuje on określone działania przygotowawcze i ponosi związane z tym koszty kreowania własnego wizerunku. Działalność ta jest wykonywana w sposób częstotliwy i może być kontynuowana również po zakończeniu kariery sportowej.

Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Źródła powstania przychodu podatnika należy upatrywać w jego rozpoznawalnym wizerunku, na którego utrwalanie wyraził, bądź wyrazi zgodę, za co będzie mu przysługiwało wynagrodzenie. A skoro tak, to zdaniem urzędników, niezależnie od rodzaju umowy jaką zawarł czy to z klubem, którego jest zawodnikiem, czy z kimś innym, będzie uzyskiwał przychody z praw majątkowych (art. 18 ustawy o PIT). Co prawda, zdaniem fiskusa, osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swego wizerunku. Jednak nie oznacza to, że stanowiące własność osoby fizycznej prawa do jej własnego wizerunku nie podlegają przepisom ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Rozstrzygnięcie

Przedsiębiorca zaskarżył interpretację i wygrał. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uznał, że fiskus wydał interpretację na podstawie innego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku. Skarżący wyraźnie zaznaczył bowiem, że prowadzi działalność reklamową, której najistotniejsze aspekty sprowadzają się do brania udziału we wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku klubu w opinii publicznej, podejmowania działań polegających na popularyzacji klubu, a także uczestnictwa w konferencjach prasowych. Działania podejmowane w tym zakresie wiążą się wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów klubu.

Tymczasem organ interpretacyjny skoncentrował się jedynie na jednym z aspektów opisanej działalności, jaką jest udostępnianie własnego wizerunku przez skarżącego. Pominął zaś jej pozostałe elementy, co w istotny sposób zmieniło przedstawiony przez skarżącego stan faktyczny. WSA nie podzielił stanowiska, że opisane we wniosku źródło powstania przychodu powinno być utożsamiane jedynie z rozpoznawalnym wizerunkiem skarżącego. W rzeczywistości bowiem związane jest ono z podejmowaną przez niego aktywnością, a wizerunek, choć jest jej nieodłącznym i niezwykle istotnym elementem, to jedynie jeden z elementów tej działalności.

Zdaniem eksperta

Anna Turska starsza konsultantka Domański Zakrzewski Palinka sp.k.

Wyrok należy ocenić pozytywnie. Na uwagę zasługuje stanowisko sądu, który przypomniał organom, że w zakresie postępowania dotyczącego wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydający je organ nie jest uprawniony do przeprowadzenia ustaleń faktycznych, lecz jedynie do oceny i wykładni wskazanych przez podatnika przepisów.

Odnosząc się do meritum sprawy należy zauważyć, że kluczowe dla ustalenia prawidłowej stawki podatku jest poprawne zakwalifikowanie przychodu uzyskiwanego przez sportowca  do określonego źródła przychodów. kluczowe dla ustalenia prawidłowej stawki podatku jest poprawne zakwalifikowanie przychodu uzyskiwanego przez sportowca  do określonego źródła przychodów.

W rezultacie może powstać pytanie, czy przychód z działalności reklamowej prowadzonej przez sportowca powinien być zakwalifikowany jako przychód z działalności gospodarczej czy też jako przychód z innego źródła (w tym przypadku – praw majątkowych). Każdorazowo w takiej sytuacji należy dokonać analizy określonego stanu faktycznego pod kątem spełnienia przesłanek determinujących zaliczenie danego przychodu do określonej grupy przychodów. Sięgając do definicji działalności gospodarczej, możemy określić przesłanki uznania określonej aktywności jako działalności gospodarczej. Jest to działalność zarobkowa, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do przychodów z innych źródeł. Zaprezentowany przez podatnika stan faktyczny wypełniał wszystkie przesłanki wymagane dla uznania określonego przychodu, jako przychodu z działalności gospodarczej, a jednocześnie nie wypełniał znamion uznania go za przychód z praw majątkowych.