- Spółka z o.o. prowadzi działalność w branży budowlanej. Z powodu pogarszającej się sytuacji na rynku, wielu kontrahentów ma opóźnienia w płaceniu swoich zobowiązań, bądź nie reguluje ich wcale. W roku ubiegłym spółka skorzystała więc kilkakrotnie z tzw. ulgi na złe długi. Jak się zmieniły zasady korzystania z niej w bieżącym roku?
– pyta czytelnik.
Jak co roku ustawodawca zaserwował podatnikom modyfikacje ustaw podatkowych. Zmiany obowiązujące od 1 stycznia są szczególnie istotne dla przedsiębiorców, którzy nie lubią (lub z różnych względów nie mogą) wywiązywać się na czas ze swoich zobowiązań względem wierzycieli. Zostały one wprowadzone tzw. ustawą deregulacyjną, czyli ustawą z 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce. Nowe przepisy mają zmotywować (lub inaczej mówiąc - przymusić) podatników do opłacania faktur zakupowych.
Modyfikacje te dotyczą instytucji ulgi na złe długi w VAT oraz sposobu rozliczania kosztów w podatkach dochodowych. Można pokusić się o stwierdzenie, że w tym razem Ministerstwo Finansów zdecydowało się trochę porozpieszczać wierzycieli. Przepisy zmieniono bowiem w sposób każący się przedsiębiorcy zastanowić, czy nie bardziej opłacalne – i mniej kłopotliwe – będzie uregulowanie należności. Co dokładnie przewidział dla dłużników nasz ustawodawca na rok 2013?
Kiedy jest konieczny zwrot
Zmiany w zakresie ulgi na złe długi polegają na tym, że:
1. Od nowego roku nie jest już konieczne zawiadamianie dłużnika o zamiarze dokonania korekty oraz o jej dokonaniu. Wierzyciel jest jedynie zobowiązany zawiadomić urząd skarbowy.
2. Jeżeli dłużnik nie dokona zapłaty całości lub części należności wynikającej z faktury, to będzie zobowiązany do skorygowania całości lub części odliczonego podatku i to niezależnie od tego czy wierzyciel skorzystał z ulgi na złe długi, czy też nie.
3. Podczas gdy dokonanie korekty przez wierzyciela zależy od jego decyzji, dłużnik jest zawsze zobowiązany do dokonania korekty zmniejszającej.
4. Termin na uregulowanie należności bez konieczności korekty odliczonego VAT uległ skróceniu ze 180 dni do 150 dni. Korekta zmniejszająca powinna zostać dokonana w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.
5. Jeżeli dłużnik nie dokona korekty zmniejszającej w terminie, to urząd skarbowy może na niego nałożyć sankcję w wysokości 30 proc. kwoty podatku wynikającego z nieopłaconych faktur.
Jak w praktyce wygląda ta procedura, obrazuje schemat >patrz schemat.
Zmniejszenie kosztów
Jeśli natomiast chodzi o rozliczenie kosztów, to zmiany dotyczą dłużników i pomniejszania kosztów podatkowych w przypadkach nieuregulowania przez te podmioty kwot z faktur zakupowych. Zgodnie z nowymi zasadami:
1. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury, rachunku bądź umowy (ewentualnie innego dokumentu) i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, przedsiębiorca jest obowiązany do zmniejszenia kosztów podatkowych o kwotę wynikającą z tych dokumentów.
2. Jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, to zmniejszenia kosztów o kwotę nieuregulowanej należności dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeśli nie została ona uregulowana w tym terminie.
3. Zmniejszenia dokonuje się w miesiącu, w którym upływa 30-dniowy albo 90-dniowy termin na zapłatę.
4. Jeżeli po dokonaniu zmniejszenia zobowiązanie zostanie uregulowane, to podatnik w miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę dokonanego zmniejszenia.
—Hanna Kozłowska doktor nauk ekonomicznych, doradca podatkowy, biegły rewident w KDA grupa HLB w Poznaniu
