- Przed świętami zamierzamy przekazać paczki świąteczne dla naszych pracowników. Będą one finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Czy pracodawca ustalając limit świadczeń dla zastosowania zwolnienia dla paczek świątecznych ma obowiązek badać czy pracownik otrzymał świadczenia od innych pracodawców?

– pyta czytelnik.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń. Wolna od podatku jest także wartość otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub z funduszy związków zawodowych.

Zwolnienie dotyczy jednak wyłącznie świadczeń do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Przepis ten wyjaśnia jednocześnie, że rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Danina od nadwyżki ponad limit

Zwolnienie to jest zatem limitowane, gdyż podlega mu wyłącznie wartość wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT świadczeń do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym (tj. w roku kalendarzowym) kwoty 380 zł. Nadwyżka ponad ten limit podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Przykład

W ramach działalności socjalnej firma A przekazała na początku grudnia 2012 r. wszystkim pracownikom z okazji świąt Bożego Narodzenia paczki świąteczne o wartości 400 zł sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Były to jedyne świadczenia przekazane przez firmę A ze środków ZFŚS w trakcie 2012 r.

Paczki te, jako świadczenia rzeczowe przekazane przez pracodawcę w związku z finansowaniem działalności socjalnej sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, ale tylko do wysokości 380 zł.

Nadwyżka ponad ten limit, tj. kwota 20 zł, podlega opodatkowaniu tym podatkiem i firma A (pracodawca - płatnik) powinna ją uwzględnić przy poborze zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Limit określony w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń (zarówno rzeczowych, jak i pieniężnych) wypłacanych (przyznanych) w danym roku z funduszu socjalnego oraz funduszu związków zawodowych. Takie stanowisko potwierdziła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 16 czerwca 2011 r. (ILPB1/ 415-383/11-2/AMN) oraz Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 21 czerwca 2011 r. (ITPB2/415-504/11/BM).

Czy zatem pracodawca ustalając ten limit wartości świadczeń rzeczowych i pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, powinien brać pod uwagę również wartość tych świadczeń sfinansowanych z funduszy związków zawodowych?

Organy podatkowe podkreślają, że ustalony w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT limit zwolnienia w kwocie 380 zł jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku z funduszy socjalnych i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego, w ilu zakładach dany pracownik jest zatrudniony i od ilu podmiotów uprawnionych (pracodawców i związków zawodowych) otrzymuje świadczenia z tych funduszy.

Zaznaczają przy tym, że ustawodawca nie nałożył na podmiot (pracodawcę lub związek zawodowy) wypłacający świadczenia z funduszy wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, spełniające warunki do zastosowania zwolnienia, obowiązku monitorowania czy pracownik uzyskał już w roku podatkowym od innego świadczeniodawcy kwotę świadczenia w wysokości przekraczającej limit 380 zł. Nie ma również przepisu, który zobowiązywałby pracownika do złożenia pracodawcy oświadczenia z którego wynikałoby, że pracownik wykorzystał już kwotę limitowanego zwolnienia.

Obdarowany musi sam wykazać

Oznacza to, że podmiot wypłacający świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, jest zobowiązany opodatkować wypłacone świadczenie (nadwyżkę ponad kwotę 380 zł) jedynie w sytuacji, gdy suma przekazanych przez ten podmiot świadczeń przekroczy limit 380 zł.

Natomiast obowiązkiem pracownika jest kontrolować wysokość otrzymanych w roku podatkowym świadczeń i ich nadwyżkę opodatkować w zeznaniu podatkowym. Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 15 maja 2011 r. (IPPB4/415-84/11-2/MP) oraz w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 8 stycznia 2010 r. (IBPBII/1/415-830/ 09/ASz).

Przykład

W przypadku znanej nam z poprzedniego przykładu firmy A niektórzy pracownicy są zatrudnieni również u innych pracodawców (od których również otrzymali paczki świąteczne). Otrzymali je pod koniec listopada 2012 r., a wartość tych paczek wynosiła 300 zł (tamci pracodawcy zastosowali do tych świadczeń zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT i nie pobrali zaliczki na podatek dochodowy).

Firma A, przekazując te paczki pracownikom, nie ma obowiązku badać, czy jej pracownicy otrzymali świadczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT od innych pracodawców. Zatem pomimo, iż niektórzy pracownicy otrzymali już wcześniej paczki świąteczne od innych pracodawców (o wartości 300 zł), to firma A określając limit bierze pod uwagę wartość świadczeń, które ona przyznała pracownikom.

Natomiast pracownicy, którzy otrzymali paczki świąteczne również od innych pracodawców, powinni w zeznaniu rocznym za 2012 r. wykazać jako przychód do opodatkowania ze stosunku pracy lub stosunku pokrewnego nadwyżkę ponad 380 zł, od której pracodawca nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy.

Łączna wartość otrzymanych przez tych pracowników świadczeń (paczek świątecznych) wyniosła 700 zł, zatem opodatkowaniu podlega kwota 320 zł. Ponieważ jednak kwota 20 zł została uwzględniona przy poborze zaliczki przez firmę A, więc w zeznaniu rocznym ci pracownicy powinni doliczyć do przychodów kwotę 300 zł.

Autor jest doradcą podatkowym prowadzącym własną kancelarię w Warszawie