Tak uznał dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 18 lutego 2020 r. (0113-KDIPT2-3.4011.31.2020.2.ST).

We wniosku o wydanie interpretacji spółka wskazała, że z mocy prawa jest zobowiązana, na podstawie art. 232 kodeksu pracy, do zapewnienia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnych posiłków profilaktycznych oraz napojów, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie posiłków profilaktycznych oraz napojów (dalej: rozporządzenie).

Spółka wskazała, że ze względów organizacyjnych nie dysponuje odpowiednim zapleczem i nie ma możliwości, aby w sposób stały wydawać pracownikom posiłki profilaktyczne oraz napoje we własnym zakresie. W związku z tym zawarła umowę z podmiotem zewnętrznym, regulującą dostawę kuponów żywnościowych, które podlegają wymianie na posiłki profilaktyczne lub produkty niezbędne do przyrządzenia takich posiłków, które pracownicy spółki będą mogli realizować w określonych punkach akceptacyjnych.

Czytaj także: Darmowy obiad dla pracownika - czy podlega PIT

Spółka powzięła wątpliwości czy wartość finansowanych przez nią kuponów żywnościowych na posiłki profilaktyczne, przekazywanych pracownikom celem wywiązania się z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, będzie stanowić przychód pracownika zwolniony z opodatkowania PIT, i czy spółka będzie zobowiązana jako płatnik, do obliczania i pobierania zaliczek na PIT oraz ich wpłacania do urzędu skarbowego.

W ocenie spółki, przekazywanie kuponów żywnościowych na posiłki profilaktyczne nie zobowiązuje spółki do obliczania oraz pobierania zaliczek na PIT.

Organ interpretacyjny uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wskazał, że gdy na podstawie wydanych pracownikom kuponów żywnościowych nie będzie możliwości nabycia towarów niemających charakteru posiłków profilaktycznych, wartość finansowanych i przekazywanych przez spółkę pracownikom kuponów żywnościowych – celem wywiązania się z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych wynikającego z przepisów bhp – będzie stanowiła dla pracowników przychód ze stosunku pracy, jednak zwolniony z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT.

komentarz eksperta

Bartłomiej Cogiel, aplikant radcowski, konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC

Za przychody pracownika ze stosunku pracy uważa się m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych świadczeń (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Przychodem jest zatem każda forma przysporzenia majątkowego, zarówno pieniężna, jak i niepieniężną, w tym otrzymane nieodpłatne świadczenia.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

- posiłki wydawane ze względów profilaktycznych w formie jednego dania gorącego;

- napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.

Ze względów organizacyjnych spółka nie ma jednak możliwości samodzielnego zapewniania wydawania swoim pracownikom posiłków oraz napojów profilaktycznych. W związku z tym, poprzez zawarcie stosownej umowy, przekazuje kupony uprawniające do nabywania w zewnętrznych punktach gastronomicznych takich posiłków lub produktów niezbędnych do przygotowania ich.

Bezsporne jest, że otrzymanie przez uprawnionych pracowników kuponów skutkuje powstaniem po ich stronie przychodu ze stosunku pracy. Przychodami takimi są bowiem wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w stosunku pracy łączącym pracownika z pracodawcą (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Nie oznacza to jednak, że spółka musi pobierać w związku z przekazywaniem kuponów zaliczkę na PIT. Stosownie bowiem do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są: wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku, gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Ponadto, zgodnie z § 2 pkt 2 rozporządzenia, pracodawca zapewnia pracownikowi możliwość spożycia posiłku w czasie pracy w inny sposób niż wydanie jednego dania gorącego, w szczególności przez przekazanie produktów umożliwiających przygotowanie posiłku we własnym zakresie lub bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłku, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie.

Warto jednak podkreślić, że gdyby pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapewnił pracownikom posiłków profilaktycznych oraz napojów czy produktów spożywczych do przygotowania posiłków przez pracowników we własnym zakresie, ani nie przekazał im bonów, talonów czy kuponów, lecz wypłacił im ekwiwalent pieniężny, wówczas wartość otrzymanego przez pracownika ekwiwalentu nie mogłaby korzystać ze zwolnienia z PIT.

Podsumowując, tylko wartość bonów, talonów i kuponów wydanych pracownikom zamiast posiłków i napojów, o których mowa w rozporządzeniu, a uprawniających pracowników do otrzymania w czasie pracy posiłków, artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych, jest zwolniona z PIT, a pracodawca nie ma obowiązku obliczania oraz pobrania zaliczek na podatek dochodowy.

Teza ta wpisuje się w jednolitą linię interpretacyjną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (por. interpretacje z 7 maja 2019 r., 0115-KDIT2-2.4011.121.2019.1.HD i z 22 marca 2018 r., 0113-KDIPT2-3.4011.68.2018.1.DS).