Przedsiębiorca powinien dokonać wewnętrznego „podziału" tego kredytu na część przekładającą się bezpośrednio na wartość początkową środka trwałego (np. przeznaczoną na zakup materiałów budowlanych czy prac konstruktorskich) oraz część o charakterze pośrednim (dotyczącą obsługi administracyjnej, działań marketing0wych). W konsekwencji ta część odsetek, która dotyczy finansowania przekładającego się bezpośrednio na powstanie środka trwałego, powinna być zaliczona do jego wartości początkowej. W pozostałej części odsetki powinny być kosztem bieżącym inwestora, na zasadach ogólnych. W wypadku kredytu refinansującego pożyczkę bądź kredyt przeznaczony na budowę inwestycji zasady ujęcia kosztów z nim związanych powinny być analogiczne, jak w przypadku pierwotnego kredytu. Tak długo, jak będzie on bezpośrednio związany z inwestycją, odsetki naliczone do dnia oddania inwestycji do używania powinny zwiększać jej wartość początkową.
Odrębną kwestią jest moment wykazania kosztów dotyczących pożyczki w części przeznaczonej na finansowanie – do momentu zwrotu– podatku od towarów i usług związanego
z zakupami inwestycyjnymi. Przepisy podatkowe nie rozstrzygają wprost tej kwestii. Pewną wskazówką może być treść art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, który mówi, że ceną nabycia (będącą podstawą odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych) jest kwota należna zbywcy powiększona o związane z nią koszty dodatkowe (w tym odsetki), a następnie pomniejszona o VAT – co świadczyłoby na korzyść zaliczenia odsetek od „pożyczki na VAT" do wartości początkowej inwestycji.
Choć przepis dotyczący kosztu wytworzenia (art. 16g ust. 4 ustawy o CIT) ma nieco inną konstrukcję niż ten dotyczący ceny nabycia, to jednak bardziej zasadne wydaje się analogiczne podejście (zaliczenie odsetek do wartości inwestycji). Tym bardziej że u inwestorów, których podstawowym przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych/ działalność deweloperska (spółka celowa, powołana do prowadzenia danej inwestycji), zdecydowana większość wydatków jest związana z prowadzeniem projektu budowlanego.
W tym kontekście koszt finansowania VAT naliczonego przy zakupach inwestycyjnych wydaje się w wystarczającym stopniu związany z wartością początkową środka trwałego.