Wreszcie zgadzają się z tym organy podatkowe. To wynik zmiany przepisów, która weszła w życie 1 stycznia tego roku.

Wcześniej obowiązujące regulacje były niejednoznaczne i budziły wątpliwości.

Organy podatkowe uważały, że trzeba stosować kurs kupna (sprzedaży) waluty ogłoszony przez bank, w którym prowadzony jest rachunek walutowy firmy. Ich zdaniem był to bowiem kurs faktycznie zastosowany (mimo że bank ani nie kupował waluty, ani jej nie sprzedawał).

Naczelny Sąd Administracyjny już obowiązujące wtedy przepisy interpretował tak, jak regulacje, które weszły w życie od 1 stycznia 2012 r. Świadczy o tym wyrok z 3 lutego 2011 r. (II FSK 1682/09). Orzeczenie to nie przekonało jednak organów podatkowych. Na sposób rozumienia przez nie przepisów wpłynęła dopiero nowelizacja art. 15a ust. 4 ustawy o CIT.

Dziś przepis ten mówi, że przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w razie sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Obecne brzmienie również nie jest całkowicie jednoznaczne – wątpliwości może budzić konieczność stosowania kursu faktycznego do „otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań". Na szczęście organy podatkowe interpretują go zgodnie z celem ustawodawcy, czyli nakazują stosować ten kurs tylko przy transakcjach rozliczanych przy pomocy konta w złotych. Jeśli firma stosuje konta walutowe, to ma ewidencjonować transakcje według odpowiedniego kursu średniego NBP.

Potwierdza to dotycząca już nowych przepisów interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 11 stycznia 2012 r. (IPPB5/423-1016/11-2/IŚ). Czytamy w niej, że „po wejściu w życie nowelizacji ustawy faktycznie zastosowany kurs walut będzie kursem faktycznej wymiany pieniężnej, a takiej funkcji nie będzie już pełnił kurs bankowy w przypadku przeprowadzania operacji walutowych przez rachunek walutowy w sytuacji, gdy nie dojdzie do rzeczywistej wymiany pieniężnej – „przewalutowania" należności lub zobowiązania wyrażonego w walucie obcej. Z (...) uzasadnienia do projektu nowelizacji ustawy wyraźnie wynika intencja ustawodawcy do ujednolicenia zasad ustalania podatkowych różnic kursowych z rachunkowymi zasadami obliczania tych różnic oraz jednoczesne uproszczenie tych zasad."