Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 7 grudnia 2011 r. (IPTP- -B3/423-227/11-2/KJ). Spółka pytała, czy koszty promocji projektu współfinansowanego środkami UE Funduszu Spójności powiększają wartość początkową wytwarzanego środka trwałego.
Realizowała projekt dofinansowany w 85 proc. ze środków unijnych, obejmujący rozbudowę i modernizację oczyszczalni ścieków, zakup urządzenia ssąco-płuczącego oraz budowę sieci kanalizacji sanitarnej.
Dodatkowo umowa o dofinansowanie zobowiązywała spółkę do informowania opinii publicznej o fakcie jego otrzymania. W ramach tej umowy poniosła ona koszty promocji projektu: tablic informacyjnych i pamiątkowych, ogłoszeń prasowych promujących projekt oraz organizacji konferencji informujących o projekcie.
Zdaniem spółki wydatki te należy traktować jako koszty związane z realizowaną inwestycją, a tym samym jako nakłady inwestycyjne zwiększające wartość początkową środków trwałych powstałych w wyniku realizacji projektu. Izba Skarbowa uznała to stanowisko za nieprawidłowe.
Monika Mystkowska
Monika Mystkowska konsultantka w dziale prawnopodatkowym PwC
Co włączać do wartości początkowej środków trwałych? Generalnie wydatki na środki trwałe nie są zaliczane bezpośrednio do kosztów podatkowych (z wyjątkiem składników majątku o wartości początkowej nieprzekraczającej 3500 zł netto).
Wynika to wprost z art. 16a ust. 1 i art. 16d ust. 1 ustawy o CIT. Stają się one takimi kosztami za pomocą odpisów amortyzacyjnych, które są iloczynem dwóch czynników – rocznej stopy amortyzacji oraz wartości początkowej środka trwałego. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych znajduje się w załączniku nr 1 do ustawy o CIT, natomiast wartość początkową środka trwałego ustala sam podatnik przyj- mujący ten środek do używania, na podstawie przepisów ustawy o CIT.
W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2 tej ustawy za wartość początkową środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia. Natomiast art. 16g ust. 4 mówi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.
Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Choć katalog wydatków zaliczanych do kosztu wytworzenia nie jest precyzyjnie określony przez ustawodawcę, z interpretacji cytowanego przepisu wynika, że do wartości początkowej środków trwałych zalicza się tylko wydatki ściśle związane z ich wytworzeniem. W powołanym piśmie Izba stwierdziła, że wydatki poniesione przez spółkę nie mieszczą się w tym katalogu, gdyż nie mają bezpośredniego wpływu na wytworzenie środka trwałego.
Pomimo że działania promocyjne spółki były konieczne w celu uzyskania dofinansowania, to organ uznał stopień ich powiązania z samą inwestycją za odległy i nieuzasadniający zwiększania kosztów wytworzenia środka trwałego. Izba skarbowa podkreśliła, że wydatki tego typu nie są standardowym elementem procesu inwestycyjnego, natomiast wynikają ze specyficznej formy finansowania, jakim jest dofinansowanie ze środków UE.
Tym samym koszty te noszą znamiona pozostałych kosztów operacyjnych zbliżonych do kosztów operacji finansowych. Stanowisko Izby, że wskazane przez spółkę koszty nie są wydatkami zwiększającymi wartość początkową środków trwałych, ponieważ zostały poniesione w celu poinformowania opinii publicznej o fakcie otrzymania dotacji oraz w celu promocji inwestycji, jest zbieżne z szerszą praktyką władz skarbowych.
Choć tego typu wydatki nie zostały jednoznacznie wykluczone przez ustawodawcę z kosztu wytworzenia środka trwałego, nie mają wpływu na wytworzenie środka trwałego ani faktyczną realizację projektu. Zatem wydatków na promocję inwestycji nie należy zaliczać do wartości początkowej środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie.
