Z art. 21 ust. 1 pkt 67 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o podatku dochodowym[/link] od osób fizycznych wynika, że zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Ustawa o o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych mówi, że działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zwolniona od podatku jest zatem wartość świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie określone warunki. Po pierwsze świadczenia muszą mieć związek z finansowaniem działalności socjalnej. Po drugie mają to być świadczenia rzeczowe bądź pieniężne. Po trzecie powinny być one w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych. I wreszcie, po czwarte ich wysokość nie może przekraczać w roku podatkowym 380 zł.

Wartość świadczeń rzeczowych i świadczeń pieniężnych przyznanych pracownikowi podlega sumowaniu. Gdy wystąpi nadwyżka powyżej 380 zł, różnicę należy zaliczyć do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu i odprowadzić od niej zaliczkę na podatek.

Potwierdza to interpretacja[b] Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 czerwca 2010 r. (ITPB2/415-295/10/IL).[/b]