Nie podlega zatem wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem akcyzowym zgodnie z art. 9 ust. 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=631CB6F50F15841CB6F998A7BCB33AEC?id=296270]ustawy[/link] o tym podatku. Tak przepisy w tym zakresie zinterpretował 12 czerwca 2009 r. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie ([b]nr IPPP3443-224/09-2/JK[/b]).
Spółka, która wystąpiła o interpretację, jest dystrybutorem energii elektrycznej. Od 1 marca 2009 r. ewidencjonuje zużycie energii na potrzeby własne i straty na podstawie odczytów, które odbywają się do 15. dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni.
Ewidencję zużycia energii z tytułu nielegalnego poboru prowadzi się na podstawie wystawionych faktur VAT. Podstawą do wystawienia faktury za nielegalny pobór jest ilość ryczałtowa zużytej energii pomnożona przez stawkę określoną w taryfie zatwierdzonej przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Straty nie są uznane za zużycie energii elektrycznej zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy i spółka wyłącza je z podstawy opodatkowania akcyzą.
Jej zdaniem nielegalny pobór energii nie powinien podlegać akcyzie. Zgodnie z art. 13 ust. 18 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=256EACAD187AF8406814CE0D8BCF6590?id=181877]ustawy – Prawo energetyczne[/link] przez nielegalny pobór energii należy rozumieć pobór bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiaroworozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów. Z kolei na podstawie art. 57 prawa energetycznego, przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać opłatę za skradzioną energię w wysokości określonej w taryfach. Może też dochodzić odszkodowań na zasadach ogólnych wynikających z prawa cywilnego.
Co więcej, nowa ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera definicji nielegalnego poboru energii. Dlatego w ocenie spółki rozstrzygnąć trzeba, czy nielegalny pobór energii na gruncie ustawy akcyzowej może zostać uznany za sprzedaż energii elektrycznej na rzecz nabywcy końcowego, podlegającą opodatkowaniu w myśl art. 9 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Zwłaszcza że zgodnie z art. 2 pkt 21 ustawy podatkowej przez sprzedaż rozumie się czynności faktyczne lub prawne, w wyniku których dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.
Jak twierdzi spółka, definicja sprzedaży zawarta w przepisach ustawy o podatku akcyzowym jest bardzo szeroka. Mieszczą się w niej wszystkie czynności faktyczne lub prawne, w wyniku których dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot. Jednakże, jak podkreśla wnioskodawca, nielegalny pobór energii nie skutkuje przeniesieniem prawa własności do tej energii. Wynika to chociażby z nielegalnego charakteru czynności i z faktu, że prawo przewiduje sankcje w postaci opłaty.
Argumenty te nie przekonały dyrektora mazowieckiej Izby Skarbowej, który uznał, że nielegalny pobór energii to nie to samo co straty powstałe w wyniku jej przesyłania lub dystrybucji. W jego ocenie, nielegalny pobór energii z sieci w sytuacji, w której nie można stwierdzić, czyją własnością była energia, mieszczą się w dyspozycji przepisu art. 9 ust. 1 pkt 6 ustawy o akcyzie.
[b]Podatnikiem z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej z sieci jest więc podmiot będący nabywcą końcowym zużywający energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii nabywcy końcowemu, stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy.[/b] Podatnikami są osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny.
