Prawidłowe rozliczenie kosztów uzyskania przychodów przysparza problemów niektórym przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Zgodnie z ustawą o PIT kosztami uzyskania przychodów są te, które poniesiono w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Wyjątkiem są jednak koszty wymienione w art. 23 wspomnianej ustawy. Z przepisu tego wynika, że nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.
[srodtytul]Niezależnie od podstawy[/srodtytul]
Przepisy nie uzależniają prawa do zaliczenia danych wydatków do kosztów uzyskania przychodu od formy, w jakiej wykonywana jest dana praca (umowa o pracę, umowa-zlecenie, bezumownie). [b]Zwracają na to uwagę organy podatkowe, m.in. dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 27 stycznia 2009 r. (IPPB1/415-1279/08-2/IF).[/b]
Zatem wynagrodzenie wspólnika z tytułu wykonywania czynności związanych z zajmowanym stanowiskiem w spółce cywilnej, niezależnie czy przekazywane na podstawie umowy o pracę, umowy o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej czy umowy cywilnoprawnej, nie będzie stanowić dla niego kosztu uzyskania przychodów.
[srodtytul]Ustalone proporcjonalnie[/srodtytul]
Wynagrodzenie to będzie jednak stanowiło koszt uzyskania przychodów dla innych wspólników spółki, a jego wysokość powinna być ustalona zgodnie z zasadą określoną w art. 8 ustawy o PIT. Według tego unormowania przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika – generalnie – określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.Wynagrodzenie wypłacone wspólnikowi spółki cywilnej nie stanowi zatem dla niego kosztu uzyskania przychodów. Jest natomiast kosztem uzyskania przychodów dla pozostałych wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zysku spółki.
[ramka][b]Przykład[/b]
Pani Dominika jest wspólnikiem spółki cywilnej, która zatrudnia ją na stanowisku kierownika na podstawie umowy o pracę. Wynagrodzenie otrzymywane przez panią Dominikę nie będzie stanowiło w jej przypadku, jako wspólnika spółki cywilnej, kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wypłacone jej wynagrodzenie będzie kosztem uzyskania przychodu w stosunku do pozostałych wspólników. [/ramka]
