Błąd popełniony przy rozliczaniu WNT może mieć podwójne konsekwencje. Transakcja powoduje bowiem skutki zarówno po stronie podatku należnego, jak i podatku naliczonego. WNT jest na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT czynnością opodatkowaną i jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4, podatek należny stanowi podatek naliczony. - Kupiłem od kontrahenta z Niemiec na potrzeby swojej firmy używane maszyny. Niemiecki sprzedawca poinformował, że jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, ale zwolnionym podmiotowo i nie ma unijnego numeru VAT. Maszyny zostały przewiezione do Polski, a transakcja udokumentowana jest rachunkiem w języku niemieckim. Czy jest to WNT? - pyta czytelnik DF.
Aby uznać daną operację gospodarczą za WNT, muszą być spełnione dwa warunki wynikające z ustawy o VAT: ¦po pierwsze, operacja ta musi mieć cechy przypisane WNT, ¦po drugie, nie może się znajdować wśród wymienionych przez ustawodawcę wyjątków.
Zgodnie z definicją podaną w art. 9 ustawy o VAT przez WNT rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dostawcę, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Warunkiem dodatkowym uznania danej transakcji za WNT jest to, aby - co do zasady -nabywca i sprzedawca byli podatnikami w rozumieniu ustawy o VAT lub podatnikami podatku od wartości dodanej, a nabywane towary służyły czynnościom wykonywanym przez nabywcę jako podatnika.
W przedstawionej sytuacji wszystkie przesłanki WNT są spełnione. Towary kupione w jednym kraju Wspólnoty zostały przewiezione, do gospodarczego wykorzystania przez nabywcę, do innego kraju Wspólnoty. Zarówno dostawca, jak i nabywca są podatnikami, odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku VAT. Przy czym ten pierwszy korzysta w swoim kraju ze zwolnienia podmiotowego.
Należy jeszcze sprawdzić warunek drugi. To, kiedy nie mamy do czynienia z WNT, wyjaśnia art.10 ustawy o VAT. Jak wynika z jego ust. 1 pkt 3 lit. a), WNT nie występuje wtedy, gdy dostawa towarów -mówiąc w skrócie - nie stanowiła u podatnika VAT dostawy towarów lub stanowiła taką dostawę, ale dokonaną przez podatnika od wartości dodanej, do którego miałoby zastosowanie zwolnienie. Z wyjątkiem gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
W omawianej sytuacji niemiecki dostawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zwolnionym podmiotowo. Oznacza to, że dostawa do Polski - chociaż spełnia zasadnicze cechy WNT - nie może być ostatecznie tak zakwalifikowana. Nie wystąpi więc ani podatek należny, ani naliczony, nie trzeba też wystawiać faktury wewnętrznej.
Transakcja ta jest, z punktu widzenia polskiego podatnika, zwykłym nabyciem towarów (w tym wypadku używanych maszyn) od kogoś, kto nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Różnice wiążą się z tym, że dokumentujący ją rachunek sporządzono w języku niemieckim (być może zajdzie potrzeba jego przetłumaczenia np. w trakcie kontroli podatkowej), a wartość wyrażona jest w euro (trzeba przeliczyć na złote).
Jak polski podatnik może dowiedzieć się, że jego niemiecki kontrahent jest podatnikiem zwolnionym? Po pierwsze, należy się oprzeć na jego oświadczeniu, a po drugie - gdy twierdzi, że jest podatnikiem - trzeba sprawdzić, czy faktycznie figuruje w odpowiednim rejestrze danego kraju. Gdyby okazało się, że nie, musimy przyjąć, że zakupy nie są WNT.
