PIT-11: certyfikat rezydencji potwierdza miejsca zamieszkania podatnika

- Obywatelka Włoch od dwóch miesięcy przebywa w Polsce. Tutaj pracuje na podstawie umowy o pracę, ma konto w polskim banku oraz polski adres zameldowania. Co należy rozumieć pod pojęciem centrum interesów życiowych? Gdzie powinna rozliczyć swoje dochody z pracy wykonywanej w Polsce? Co musiałaby zrobić, aby zostać polskim rezydentem podatkowym? – pyta czytelniczka.

Zasady ustalania miejsca zamieszkania osoby fizycznej określa art. 3 ustawy o PIT. Znaczenie mają tutaj dwa elementy:

- długość pobytu,

- ośrodek interesów życiowych.

Według ww. przepisu za osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się osobę, która przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym albo posiada w Polsce ośrodek interesów życiowych. Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów międzynarodowych, których stroną jest Polska. Miejsce zamieszkania można potwierdzić również certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwą administrację podatkową.

Czytaj także: PIT-11 dla pracownika nie tylko na papierze. Wystarczy w pliku pdf

Urząd wyda zaświadczenie

Sam podatnik decyduje w którym państwie zamierza mieszkać na stałe lub czasowo, a więc uzyskanie przez niego certyfikatu rezydencji stanowi dla organów skarbowych potwierdzenie miejsca jego zamieszkania. Certyfikat rezydencji to inaczej zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych. Jest ono wydawane przez właściwy organ podatkowy państwa miejsca zamieszkania podatnika. Jeśli dana osoba mieszka w Polsce i zamierza uzyskać taki certyfikat, to musi złożyć wniosek o jego wydanie w urzędzie skarbowym właściwym dla miejsca zamieszkania w Polsce.

Gdy cudzoziemka udokumentuje certyfikatem rezydencji, że dla celów podatkowych mieszka w Polsce, wtedy jej dochody z umowy o pracę będą opodatkowane w Polsce. Jeśli natomiast certyfikat wyda włoska administracja skarbowa i cudzoziemka udokumentuje, że mieszka na terytorium Włoch, to dla celów podatkowych będzie traktowana jak nierezydent. Dowodem potwierdzającym państwo, w którym znajduje się miejsce zamieszkania osoby fizycznej, jest wyłącznie certyfikat rezydencji. Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji z 13 września 2018 r. (0112-KDIL3-1.4011.348.2018. 1.AN): „Certyfikat stanowi wyłączny środek dowodowy posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przede wszystkim trzeba uznać, że uzależnienie stosowania opodatkowania przewidzianego w  odpowiedniej umowie w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (we wskazanym zakresie) od przedstawienia certyfikatu rezydencji oznacza, że fakt posiadania siedziby dla celów podatkowych na terytorium określonego państwa nie może być dowodzony w inny sposób, aniżeli za pomocą tegoż certyfikatu".

Czym jest ośrodek interesów życiowych

W omawianym przypadku cudzoziemka przebywa w Polsce od dwóch miesięcy, ale okoliczności jej pobytu w Polsce mogą wskazywać na to, że posiada tu ona centrum interesów życiowych. Cudzoziemka ma rachunek bankowy w polskim banku, świadczy pracę w Polsce i ma tu zameldowanie. Elementy faktyczne wskazujące na istnienie centrum interesów życiowych w Polsce to posiadanie stałego ogniska domowego, które musi być trwałe, co oznacza, że osoba ta czyni wszystko, żeby mieć mieszkanie dla własnej ciągłej dyspozycji, a nie tylko od czasu do czasu, rachunek bankowy i miejsce pracy, które jest głównym źródłem utrzymania. Dla określenia miejsca zamieszkania należy posiłkować się kodeksem cywilnym, zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa w zamiarem stałego pobytu. O miejscu zamieszkania nie przesądza natomiast zameldowanie osoby fizycznej pod określonym adresem. Wskazuje ono jedynie, że osoba ta może mieszkać w danym miejscu.

Miejsce rozliczenia dochodów

Certyfikat rezydencji należy przedłożyć pracodawcy, czyli płatnikowi, który pobiera zaliczki na podatek dochodowy z tytułu umowy o pracę od zagranicznego pracownika. Dochody uzyskane przez cudzoziemkę z tytułu umowy o pracę zawartej z polskim pracodawcą i wykonywanej w Polsce podlegają zawsze opodatkowaniu w Polsce. Przedłożenie płatnikowi certyfikatu rezydencji nie powoduje obniżenia podatku z uwzględnieniem reguł podatkowych wskazanych we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochody te podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej.

Rezydencja pracownika decyduje natomiast o miejscu składania informacji o dochodach PIT-11. Od polskiego rezydenta płatnik w terminie do 31 stycznia składa w formie elektronicznej PIT-11 do urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania pracownika (rezydenta) w Polsce, a jeśli pracownik jest traktowany jak nierezydent, to płatnik przekazuje PIT-11 do urzędu skarbowego właściwego dla opodatkowania osób zagranicznych. Dochody zagranicznego pracownika są wykazywane w rocznym zeznaniu podatkowym, które należy złożyć do 30 kwietnia.

podstawa prawna: art. 3 ust. 1, 1a i 2a, art. 5a pkt 21 oraz art.39 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1509 ze zm.)