Krajowa Informacja Skarbowa wyjaśniła w najnowszej interpretacji, jak obliczać koszty kwalifikowane.
Sprawa dotyczyła spółki, która należy do międzynarodowej grupy zajmującej się monitoringiem pacjentów. Spółka tworzy i rozwija innowacyjne i technologicznie zaawansowane komponenty oprogramowania medycznego oraz oprogramowania wbudowanego w urządzenia elektroniki użytkowej. Zatrudnia wysokiej klasy specjalistów, którzy są zaangażowani w wykonywanie prac badawczo-rozwojowych. Większość z nich to osoby z wyższym wykształceniem technicznym, systematycznie podnoszące swoje kwalifikacje zawodowe. Zakres ich obowiązków zawodowych wskazuje na wykonywanie zadań badawczo-rozwojowych.
Spółka dodała, że stosuje narzędzia informatyczne pozwalające na ewidencję projektów B+R. Zawiera ona takie informacje, jak: opis projektu, czas jego rozpoczęcia i zakończenia, wykaz osób zaangażowanych w pracę, wykaz prac stworzonych w danym projekcie z imiennym podporządkowaniem do konkretnej osoby, zaangażowanie czasowe danych pracowników w prace nad projektami B+R.
Chcąc skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, spółka zamierza obliczać wysokość kosztów kwalifikowanych w konkretny sposób. Otóż koszty kwalifikowane równałyby się sumie poniesionych przez spółkę w poszczególnych miesiącach kosztów pracy, pomnożonych przez wskaźnik B+R. Wskaźnik ten stanowiłby stosunek czasu przeznaczonego przez pracownika na realizację działalności B+R do ogólnego czasu pracy w danym miesiącu.
Ponieważ spółka nie była pewna, zapytała, czy może odliczyć koszty pracy w wysokości ustalonej według wskaźnika B+R i czy może stosować ten wskaźnik do wszystkich składników kosztów, jak wynagrodzenie zasadnicze, za czas choroby, za urlop, dodatki, oraz do sfinansowanych przez płatnika składek. Jej zdaniem ten sposób obliczania można stosować do wszystkich wypłacanych przez nią części wynagrodzenia i świadczeń.
Dyrektor KIS stwierdził, że wskaźnik można stosować, ale tylko do wynagrodzenia zasadniczego. W pozostałym zakresie uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe.
Przypomniał, że zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT firma prowadząca prace badawczo-rozwojowe może odliczyć tzw. koszty kwalifikowane. Z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.
Według dyrektora KIS pojęcie czasu pracy przeznaczonego na działalność B+R odnosi się do czasu faktycznie na nią poświęconego. Odliczeniu nie podlegają więc kwoty wynagrodzeń ani składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika (np. spowodowanych urlopem czy chorobą).
Jeśli więc w danym miesiącu pracownik otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas choroby czy urlopu, gdy nie będzie faktycznie prowadził działalności badawczo-rozwojowej, wynagrodzenie to wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami nie będzie kosztem kwalifikowanym – uznał fiskus.
Według dyrektora KIS nieprawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej wynagrodzenia za czas choroby i urlopu oraz sfinansowanych przez płatnika składek za ten okres. Natomiast stanowisko dotyczące pozostałych kosztów pracy, w części, w jakiej czas przeznaczony na działalność B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, należy uznać za prawidłowe.
Numer interpretacji:0111-KDIB1-3.4010. 189.2018.3.MBD
