Rozporządzenia przesuwające ten termin opublikowano w Dzienniku Ustaw z 24 czerwca 2020 r. Chodzi dokładnie o rozporządzenia ministra finansów datowane na 19 czerwca 2020 r. Pierwsze dotyczy wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (Dz.U. z 2020 r., poz. 1096). Drugie stanowi o wyłączeniu stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o PIT (Dz.U. z 2020 r., poz. 1095).
CZYTAJ TAKŻE: Złagodzenie warunków korzystania z ulgi na złe długi w PIT i CIT
Powodem odroczenia stosowania tych regulacji jest pandemia koronawirusa. Warto jednak podkreślić, że jest to już czwarte przesunięcie terminu wejścia w życie tych przepisów przez Ministerstwo Finansów. Regulacje te znowelizowano bowiem w 2018 r. i miały obowiązywać od początku 2019 r.
Co dokładnie oznacza odroczenie podatku u źródła?
Co ważne, zawieszony termin obejmuje tylko i wyłącznie regulacje odnoszące się do poboru podatku. W konsekwencji mimo zawieszenia przedsiębiorcy muszą dochować należytej staranności przy weryfikacji poprawności stosowania zwolnienia bądź preferencyjnej stawki podatku u źródła oraz do kwalifikowania odbiorcy należności jako beneficjenta rzeczywistego na podstawie znowelizowanej definicji.
Również bez zmian pozostaje fakt, że certyfikat rezydencji jest niezbędnym zaświadczeniem w procesie prawidłowego udokumentowania prawa do zwolnienia z poboru podatku u źródła.
Podatek u źródła – co to jest?
Wyjaśnijmy, że podatek u źródła (ang. Withholding Tax – WHT) to zryczałtowany podatek dochodowy (PIT, CIT) pobierany przez płatników, którzy mają miejsce zamieszkania, siedzibę lub tzw. zagraniczny zakład w państwie, gdzie powstaje dochód.
CZYTAJ TAKŻE: Jak odroczyć podatek CIT
Polski podatek u źródła pobierany jest przez płatników, którzy mają miejsce zamieszkania, siedzibę lub zagraniczny zakład w Polsce. Płatnicy pobierają go od niektórych dochodów (m.in. dywidend, odsetek, należności licencyjnych). Z WHT mamy do czynienia w sytuacji podatku pobieranego od niektórych dochodów uzyskiwanych w Polsce przez nierezydentów, będących osobami fizycznymi lub innymi podmiotami. W niektórych przypadkach pobiera się go także od rezydentów np. przy wypłacie dywidendy do podmiotu krajowego.
CZYTAJ TAKŻE: Tarcza 4.0 wprowadzi zmiany w podatkach
Kontrowersyjna nowelizacja dotyczy przypadków, gdy podatnik od jednego płatnika w jednym roku kalendarzowym osiąga przysporzenie w kwocie przewyższającej 2 mln zł. Przed zmianą przepisów w przypadku poboru WHT stosowano albo zwolnienie z podatku (płatnik go nie pobierał), albo zastosowanie miała niższa stawka podatku.
Nowe przepisy przewidują, że dla należności przekraczających 2 mln zł (od nadwyżki ponad tą kwotę) płatnik będzie zobowiązany do poboru podatku według polskiej stawki, a podatnik będzie miał prawo do ubiegania się o zwrot podatku, w części, w której jego pobór prowadziłby do nadmiernego (podwójnego) opodatkowania.
