Jeżeli kontrahenci pozostają w stałych stosunkach gospodarczych, pojawić się może problem prawidłowego zakwalifikowania nieprawidłowego świadczenia jednego z nich. Przy takiej okazji pomocne są przepisy kodeksu cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu i świadczeniu nienależnym.
Zgodnie z art. 405 k.c., kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, zobowiązany jest do wydania jej w naturze, a gdyby to nie było możliwe – do zwrotu jej wartości. Przesłanką omawianej instytucji jest nieuzasadnione żadnymi stosunkami prawnymi (umowami, zobowiązaniami) wzbogacenie jednej osoby kosztem innej. Bezpodstawne wzbogacenie występuje, gdy jeden podmiot świadczył na rzecz innego usługi bez podstawy umownej. Usługodawca nie musi w takiej sytuacji żądać zwrotu swoich świadczeń, ale wtedy, gdy uzna to za potrzebne.