Robić to mogą poprzez SODiR, czyli elektroniczny system obsługi dofinansowań i refundacji.

Wysokość wsparcia zależy od:

• wymiaru czasu pracy,

• stopnia niepełnosprawności,

• tzw. szczególnych schorzeń,

• typu pracodawcy, u którego osoba niepełnosprawna jest zatrudniona.

Zgodnie z art. 26a ustawy o rehabilitacji o dofinansowanie wynagrodzeń zatrudnionych niepełnosprawnych pracowników mogą ubiegać się:

• zakłady pracy chronionej,

• pracodawcy zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągający wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 proc.,

• pracodawcy zatrudniający mniej niż 25 pracowników w  przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy bez względu na osiągany wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych.

Na kogo dofinansowanie?

Dofinansowanie wynagrodzenia przysługuje na osobę niepełnosprawną zatrudnioną zgodnie z prawem pracy. Nie należy się ono na tych, z którymi zawarto umowy cywilnoprawne (np. zlecenie, o dzieło, agencyjna).

Przypominamy, że osoba niepełnosprawna to w rozumieniu ustawy o rehabilitacji taka, której niepełnosprawność potwierdza orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub orzeczenie równoważne.

Uwaga!

Od 1 marca 2011 miesięczne dofinansowanie nie przysługuje na pracowników zaliczonych do umiarkowanego lub lekkiego stopnia niepełnosprawności, którzy mają ustalone prawo do emerytury. Oznacza to, że pracodawcy nie mogą ubiegać się o wsparcie na te osoby, licząc od wynagrodzeń wypłaconych za marzec 2011 i w kolejnych miesiącach.

Jak ustalić

Dofinansowanie przysługuje na niepełnosprawnych pracowników ujętych w ewidencji zatrudnionych niepełnosprawnych, którą prowadzi PFRON. Wysokość wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych na potrzeby dofinansowań ustala się zgodnie z art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji.

Do liczby pracowników nie wlicza się nigdy tych osób niepełnosprawnych, które przebywają na urlopie bezpłatnym. A spośród tych niebędących osobami niepełnosprawnymi z obliczeń wyłącza się te, które:

• są zatrudnione na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego,

• przebywają na urlopie wychowawczym,

• nie świadczą pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej,

• są uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy,

• nie świadczą pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego,

• przebywają na urlopie bezpłatnym, którego obowiązek udzielenia określają odrębne ustawy (wyłączenie to nie obejmuje osób przebywających na urlopach bezpłatnych, udzielonych na podstawie art. 174 kodeksu pracy ; pracodawca może udzielić takiego urlopu na wniosek pracownika, ale nie ma takiego obowiązku).

Przykład

Pani Anna w swojej firmie zatrudnia osiem osób niepełnosprawnych. Pięć z nich pracuje na etacie, jedna przebywa na urlopie bezpłatnym, jedna na urlopie wychowawczym, a kolejna na macierzyńskim.

Z tych pracowników do stanu zatrudnienia nie wliczamy tylko osoby niepełnosprawnej przebywającej na urlopie bezpłatnym, bo została ona wymieniona w art. 21 ust. 5 ustawy o rehabilitacji jako niepodlegająca wliczeniu do stanu zatrudniania.

Chałupników uwzględniaj

Pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej może wliczać do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych także tych niepełnosprawnych, którzy wykonują pracę nakładczą (art. 28 ust. 3 ustawy o rehabilitacji). Warunkiem jest, by wynagrodzenie tych osób ustalono w wysokości co najmniej:

• najniższego wynagrodzenia – w stosunku do wykonawców, dla których praca nakładcza stanowi jedyne źródło utrzymania,

• połowy najniższego wynagrodzenia – w stosunku do pozostałych wykonawców.

Dla pracowników niepełnosprawnych – chałupników – wymiar czasu pracy ustala się jako iloraz wysokości ustalonego wynagrodzenia i najniższego wynagrodzenia. Należy przy tym pamiętać, że maksymalny wymiar czasu pracy określony zgodnie z tą regułą nie może przekraczać jednego etatu.

Zasady wliczania pracownika do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych należy dokonać zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 art. 2a ustawy o rehabilitacji.

Warunki wypłaty

Kwotę dofinansowania należną pracodawcy z tytułu zatrudnienia pracownika niepełnosprawnego ustala się na podstawie wysokości minimalnego wynagrodzenia.

Zgodnie art. 2 pkt 1 ustawy o rehabilitacji przez najniższe wynagrodzenie należy rozumieć minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w grudniu poprzedniego roku.

Jednak w latach 2011 i 2012 licząc dofinansowania, wciąż należy odnosić się do kwoty minimalnego wynagrodzenia z  grudnia 2009, czyli 1276 zł (art. 10 ustawy z 29 października 2010 o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw, DzU nr 226, poz. 1475).

Obecnie trwają jednak konsultacje w Ministerstwie Finansów dotyczące tego, by ustalić na 2012 r.  jako podstawę wynagrodzenie z grudnia 2011. Jest więc potencjalna, choć niewielka możliwość, by dofinansowania w 2012 r. się zmieniły.

Dofinansowanie przysługuje na wszystkich pracowników niepełnosprawnych bez względu na wymiar czasu pracy.

Kwotę miesięcznego dofinansowania ustala się w odniesieniu do faktycznie poniesionych kosztów płacy, które obejmują:

• wynagrodzenie brutto,

• obowiązkowe składki na  ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe, w części finansowanej przez pracodawcę,

• obowiązkowe składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Uwaga! Kwota wsparcia otrzymana przez pracodawcę, który nie prowadzi działalności gospodarczej, nie może przekroczyć 90 proc. kosztów płacy, a przy prowadzeniu działalności gospodarczej – 75 proc. kosztów płacy.

To PFRON wypłaca miesięczne dofinansowanie, proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika niepełnosprawnego.

Gdy osoba niepełnosprawna jest zatrudniona u więcej niż jednego pracodawcy w wymiarze czasu pracy:

•  nieprzekraczającym ogółem pełnego wymiaru czasu pracy, to miesięczne dofinansowanie na nią przyznaje się pracodawcom, u których jest ona zatrudniona, w wysokości proporcjonalnej do wymiaru jej czasu pracy,

• przekraczającym ogółem pełny wymiar czasu pracy, wówczas miesięczne dofinansowanie przyznaje się na tę osobę w wysokości nieprzekraczającej kwoty miesięcznego dofinansowania przyznawanego na zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy. Miesięczne dofinansowanie w wysokości proporcjonalnej do  wymiaru czasu pracy tej osoby w pierwszej kolejności przyznaje się pracodawcy, który wcześniej ją zatrudnił.

Kto bez wsparcia

Miesięczne dofinansowanie nie przysługuje natomiast pracodawcy:

• finansującemu wynagrodzenie pracownika ze środków publicznych,

• mającemu zaległości w zobowiązaniach wobec PFRON przekraczające ogółem kwotę 100 zł,

• zatrudniającemu co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i nieosiągającemu wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 proc.

Taki pracodawca musi jednocześnie obowiązkowo dokonywać wpłat na PFRON na podstawie art. 21 ustawy.

Ponadto dofinansowanie nie należy się pracodawcy:

• znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej według kryteriów określonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy publicznej,

• na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z wcześniejszych decyzji Komisji Europejskiej, uznających pomoc za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem,

• jeżeli udzielenie pomocy w formie miesięcznego dofinansowania wynagrodzenia skutkowałoby przekroczeniem 10 mln euro rocznej pomocy na zatrudnienie pracowników niepełnosprawnych u tego pracodawcy.

Te wyłączenia wynikają z reguł udzielania pomocy określonych w regulacjach Unii Europejskiej i dotyczą wszystkich rodzajów pomocy na zatrudnienie osób niepełnosprawnych ze środków PFRON pracodawcom wykonującym działalność gospodarczą.

Ile można dostać

Maksymalna wysokość dofinansowania (art. 26a ustawy o rehabilitacji) dla pracodawców z chronionego rynku, ustalona procentowo od najniższego wynagrodzenia, wynosi:

• 160 proc. u osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

• 140 proc. u tych z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności,

• 60 proc. u osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Jeśli u pracownika niepełnosprawnego występują szczególne schorzenia (choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe, epilepsja, całościowe zaburzenia rozwojowe) lub jest niewidomy, te kwoty zwiększają się o 40 pkt proc. najniższego wynagrodzenia. Będzie to więc na rynku pracodawców chronionych odpowiednio:

• 200 proc. najniższego wynagrodzenia u niepełnosprawnych o znacznym stopniu niepełnosprawności,

• 180 proc. tego wynagrodzenia u tych z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności,

• 100 proc. najniższego wynagrodzenia u osób o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Natomiast maksymalna wysokość dofinansowania dla pracodawców z tzw. otwartego rynku pracy wynosi:

• 70 proc. ze 160 proc. najniższego wynagrodzenia u niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

• 70 proc. ze 140 proc. najniższego wynagrodzenia u osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

• 70 proc. z 60 proc. najniższego wynagrodzenia u niepełnosprawnych zaliczonych do  lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Natomiast u pracowników ze schorzeniami szczególnymi, jak choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe, epilepsja, całościowe zaburzenia rozwojowe, lub niewidomych wysokość dofinansowania dla pracodawcy z otwartego rynku pracy wyniesie:

• 90 proc. ze 200 proc. najniższego wynagrodzenia u niepełnosprawnych zaliczonych do  znacznego stopnia niepełnosprawności,

• 90 proc. ze 180 proc. najniższego wynagrodzenia dla niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

• 90 proc. ze 100 proc. najniższego wynagrodzenia u niepełnosprawnych zaliczonych do  lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Uwaga! Zmiany od 1 stycznia 2012.

Na podstawie zmian wprowadzonych na mocy ustawy z 29 października 2010 o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 226, poz. 1475) od 1 stycznia 2012 wysokość kwot dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych będzie się stopniowo zmieniała.

Od 1 stycznia do 30 czerwca 2012 maksymalna kwota miesięcznego dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego będzie liczona według stawki procentowej najniższego wynagrodzenia w wysokości:

• 170 proc. dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

• 125 proc. dla osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

• 50 proc. dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do  lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Od 1 lipca do 31 grudnia 2012 maksymalna kwota miesięcznego dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego liczona według stawki procentowej najniższego wynagrodzenia wyniesie:

• 180 proc. dla niepełnosprawnych zaliczonych do   znacznego stopnia niepełnosprawności,

• 115 proc. dla niepełnosprawnych zaliczonych do  umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

• 45 proc. dla niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Natomiast począwszy od dofinansowania za styczeń 2013, maksymalna kwota miesięcznego wsparcia będzie przysługiwać w wysokości:

• 180 proc. najniższego wynagrodzenia u osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności,

• 100 proc. najniższego wynagrodzenia u osób niepełnosprawnych zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności,

• 40 proc. najniższego wynagrodzenia dla niepełnosprawnych zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Pracodawcy z tzw. otwartego rynku pracy będą otrzymywali odpowiednio 70 i 90 proc. kwot dofinansowania przysługujących zakładom pracy chronionej (zrównanie kwot dofinansowania dla obu grup przedsiębiorców ma nastąpić dopiero od 2013 r.).

Szczególne schorzenia

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji z 29 października 2010  istotnie zmieniła brzmienie jej art. 26a ust. 1b. Stanowi on, że kwoty dofinansowań wynagrodzeń zwiększa się o 40 pkt proc. najniższego wynagrodzenia u  niepełnosprawnych, u których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję, oraz niewidomych.

W tym przepisie wyróżniono pewne rodzaje niepełnosprawności, z którymi ustawodawca związał dodatkowe przywileje dla pracodawcy. Są to tzw. szczególne schorzenia.

Według ustawy, która obowiązywała do 31 grudnia 2010, kwoty dofinansowań zwiększało się o 40 pkt proc. najniższego wynagrodzenia u osób niepełnosprawnych, w odniesieniu do których stwierdzono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, epilepsję, oraz niewidomych. Oznaczało to, że jeśli chodzi o dokumentowanie tych schorzeń, to mogły one wynikać bezpośrednio z orzeczenia o niepełnosprawności lub mogły być stwierdzone zaświadczeniem od lekarza specjalisty (np. psychiatry lub okulisty).

Od 1 stycznia 2011 schorzenie szczególne potwierdza jedynie odpowiedni kod na orzeczeniu. Zatrudniający osoby niepełnosprawne, których schorzenie poświadcza wyłącznie zaświadczeniem lekarz specjalista, nie może się już ubiegać o podwyższoną kwotę dofinansowania na tych pracowników.

Efekt zachęty

To kluczowe pojęcie związane z wypłatą dofinansowania wynagrodzenia. Od jego spełnienia zależy, czy pracodawcy przysługuje wsparcie na danego pracownika, czy nie.

Aby otrzymać dofinansowanie na nowego niepełnosprawnego podwładnego, pracodawca prowadzący działalność gospodarczą musi wykazać wzrost netto zatrudnienia ogółem i wzrost netto zatrudnienia pracowników niepełnosprawnych, czyli właśnie tzw. efekt zachęty. Ustala się go w stosunku do odpowiednio przeciętnego zatrudnienia ogółem i przeciętnego zatrudnienia osób niepełnosprawnych w poprzedzających 12 miesiącach. To efekt zachęty mierzony metodą ilościową.

Uwaga na dokumenty

Wypełniający wnioski o dofinansowanie muszą pamiętać, że w formularzu Wn-D pojawił się zmieniony dział D.5 Informacja o stanach zatrudnienia. Należy w nim wskazać dane dotyczące:

• stanu zatrudnienia w okresie sprawozdawczym – poz. 37 (ogółem) i poz. 38 (osoby niepełnosprawne),

• bieżącego stanu zatrudnienia w okresie sprawozdawczym – poz. 39 (ogółem) i poz. 40 (osoby niepełnosprawne),

• średniego stanu zatrudnienia za 12 miesięcy poprzedzających okres sprawozdawczy – poz. 41 (ogółem) i poz. 42 (osoby niepełnosprawne).

Wyliczając stan zatrudnienia w okresie sprawozdawczym, należy brać pod uwagę tylko ustawę o rehabilitacji. Dlatego do stanu zatrudnienia nie wlicza się m.in. pracownika niepełnosprawnego przebywającego na urlopie bezpłatnym czy pełnosprawnego przebywającego na urlopie wychowawczym.

Wyliczając natomiast bieżący stan zatrudnienia w okresie sprawozdawczym oraz średni stan zatrudnienia za 12 miesięcy poprzedzających okres sprawozdawczy, należy uwzględnić tylko przepisy unijne.

Chodzi o art. 2 pkt 13 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu (ogólnego rozporządzenia w  sprawie wyłączeń blokowych, DzUrz UE L 214 z 9 sierpnia 2008, str. 3) oraz art. 5 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z tymi przepisami do stanu zatrudnienia nie wliczymy pracowników pełnosprawnych i niepełnosprawnych przebywających na urlopach macierzyńskim i wychowawczym. Natomiast uwzględnimy pracowników pełnosprawnych i niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych (inaczej niż w poz. 37 i 38).

Jeżeli jednak zatrudnienie nowych pracowników niepełnosprawnych w danym miesiącu nie powoduje wzrostu netto zatrudnienia ogółem oraz pracowników niepełnosprawnych, miesięczne dofinansowanie na  nowo zatrudnionego niepełnosprawnego przysługuje, jeżeli jego przyjęcie nastąpiło w wyniku rozwiązania umowy o pracę z innym pracownikiem na jeden z następujących sposobów:

• z przyczyn określonych w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. (ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków),

• za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika,

• na mocy porozumienia stron,

• wskutek przejścia pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy,

• z upływem czasu, na jaki została zawarta,

• z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.

Dodatkowo ustawodawca przewidział możliwość uzyskania przez pracodawcę dofinansowania na nowo zatrudnionego pracownika niepełnosprawnego, choć nie ma wzrostu zatrudnienia, gdy jego miejsce pracy powstało w wyniku:

• wygaśnięcia umowy o pracę,

• zmniejszenia wymiaru czasu pracy pracownika – na jego wniosek.

Jeżeli więc umowa o pracę z pracownikiem (pełnosprawnym lub niepełnosprawnym) rozwiąże się w taki sposób, na jego miejsce można zatrudnić nowego pracownika niepełnosprawnego i nie trzeba wtedy wykazywać efektu zachęty metodą ilościową. Jest to tzw. efekt zachęty wykazany metodą jakościową.

Przykład

We wrześniu 2011 spółdzielnia zatrudniła nowego pracownika niepełnosprawnego. W tym miesiącu miała 40 pracowników, w tym 10 niepełnosprawnych. Średnie zatrudnienie ogółem w zakładzie to 40,000 etatu, a średnie zatrudnienie osób niepełnosprawnych 10,000 etatu.

Aby ustalić, czy na nowego pracownika spółdzielnia może otrzymać dofinansowanie wynagrodzenia, należy wyliczyć średnie stany zatrudnienia ogółem i niepełnosprawnych z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc zatrudnienia osoby niepełnosprawnej.

Przyjmując, że średni stan zatrudnienia ogółem za 12 miesięcy poprzedzających przyjęcie nowej osoby niepełnosprawnej (sierpień 2011 – wrzesień 2010) wyniósł 38,000 etatu, natomiast średni stan zatrudnienia osób niepełnosprawnych wyniósł 8,00, to efekt zachęty na nowo zatrudnionego pracownika został spełniony. Spółdzielni przysługuje zatem dofinansowanie wynagrodzenia na tego pracownika.

Jaka procedura

Dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych udziela się jako pomoc w formie subsydiów płacowych na zatrudnianie takich osób zgodnie z art. 41 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych).

Pomocy udziela Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).

Jak się odwołać

Zażalenie na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis należy złożyć do:

• dyrektora izby skarbowej – na postanowienie naczelnika urzędu skarbowego,

• samorządowego kolegium odwoławczego – np. na postanowienie wójta, burmistrza, prezydenta miasta,

• ministra pracy i polityki społecznej – na postanowienie prezesa zarządu PFRON.

Wniosek jest konieczny

Obsługa dofinansowania zatrudnienia osób niepełnosprawnych odbywa się w tzw. systemie SODiR (system obsługi dofinansowań – logowanie do systemu na stronie www.sod.pfron.org.pl/).

PFRON wypłaca dofinansowanie, gdy pracodawca złoży o to wniosek. Składa go co miesiąc do centrali PFRON bądź do właściwego terenowo dla siedziby pracodawcy jego oddziału do 20 dnia miesiąca po miesiącu, którego pismo dotyczy.

Druki wniosków określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 9 stycznia 2009 w sprawie miesięcznego dofinansowania wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (DzU nr 8, poz. 43 ze zm.). Są to:

• wniosek o wypłatę dofinansowania za dany miesiąc (druk Wn-D),

• miesięczna informacja o wynagrodzeniach, zatrudnieniu i stopniach niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych (druk INF-D-P).

Do wniosku należy także dołączyć:

• formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc inną niż pomoc w rolnictwie lub rybołówstwie, pomoc de minimis lub de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (INF-O-PP) lub formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc w rolnictwie lub rybołówstwie, inną niż pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (INF-O-PR),

• oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy (gdy podmiot ubiegający się o pomoc nie otrzymał dotychczas pomocy publicznej na te same koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą),

• sprawozdanie finansowe lub oświadczenie o braku obowiązku sporządzania tych sprawozdań.

Wnioskodawcy, którzy na podstawie przepisów o rachunkowości muszą sporządzać sprawozdania finansowe, raz w roku dołączają do wniosku także sprawozdania finansowe za trzy ostatnie lata obrotowe. Pozostali pracodawcy składają oświadczenie o braku obowiązku sporządzania takich sprawozdań.

Informacje i wniosek pracodawca przekazuje w formie dokumentu elektronicznego przez teletransmisję danych i pobiera drogą elektroniczną potwierdzenie wysłanej informacji lub wniosku. Może podać te dane i wniosek również w formie dokumentu pisemnego.

Są zaległości – nie ma pomocy

Jeżeli pracodawca ma zaległości w zobowiązaniach wobec PFRON przekraczające ogółem 100 zł, prezes zarządu funduszu wstrzymuje wypłatę miesięcznego dofinansowania do czasu uregulowania zaległości. Jego decyzja podlega wykonaniu z dniem wydania. Jeśli pracodawca nie ureguluje zaległości wobec funduszu do 31 stycznia roku następującego po roku, za który pracodawcy przysługuje miesięczne dofinansowanie, prezes PFRON odmawia wypłaty miesięcznego dofinansowania za okres wskazany w decyzji.

Od tej decyzji pracodawca może odwołać się do ministra pracy i polityki społecznej w ciągu 14 dni od jej doręczenia, o czym należy go pouczyć przy odmowie wypłaty dofinansowania. Pouczenie o możliwości odwołania się od tej decyzji powinno być zawarte w jej treści.

Pracodawcy, którzy będą pierwszy raz ubiegać się o dofinansowania, powinni z pierwszym wnioskiem o jego wypłatę przesłać do PFRON dane zawierające:

• pełną nazwę pracodawcy oraz jej skrót, jeśli pracodawca taki skrót ma,

• numer REGON i NIP, jeśli ich nadanie wynika z przepisów prawa,

• adres siedziby lub miejsca zamieszkania wnioskodawcy z identyfikatorami jednostki podziału terytorialnego kraju: województwa, powiatu, gminy oraz miejscowości i ulicy, stosownie do przepisów dotyczących zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego,

• adres do korespondencji wraz z identyfikatorami jednostki podziału terytorialnego kraju: województwa, powiatu, gminy oraz miejscowości i ulicy, stosownie do przepisów dotyczących zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli jest inny niż adres siedziby wnioskodawcy,

• imię, nazwisko, numery telefonu i faksu oraz adres poczty elektronicznej, jeśli ma, osoby odpowiedzialnej za kontakty z PFRON.

Kopie zaświadczeń

Ponadto do pierwszego wniosku pracodawca powinien załączyć kopie aktualnych dokumentów potwierdzających dane dotyczące nazwy i numeru REGON i NIP. Przekazuje także upoważnienie osoby przesyłającej te dane lub dokumenty je potwierdzające do występowania w imieniu pracodawcy.

Nazwę pracodawcy potwierdza wypis z ewidencji działalności gospodarczej lub Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru prowadzonego przez właściwe organy administracji publicznej. Numer REGON wynika z zaświadczenia o jego nadaniu, a NIP potwierdza decyzja o nadaniu Numeru Identyfikacji Podatkowej.

Pracodawca, który zamierza składać dokumenty w formie elektronicznej (co zaznacza na pierwszym wniosku sporządzanym pisemnie), powinien w ciągu 14 dni od złożenia wniosku w formie pisemnej otrzymać od PFRON identyfikator i hasło dostępu do programu informatycznego.

Dzięki temu będzie mógł składać dokumenty w formie elektronicznej, przy czym ich uwierzytelnienie nastąpi bądź podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego certyfikatu, bądź certyfikatem dostarczonym przez PFRON. Certyfikat ten pracodawca powinien zarejestrować w systemie informatycznym funduszu.

Jeśli natomiast pracodawca rezygnuje ze składania elektronicznej formy dokumentów bądź utraci je w takiej postaci lub podejrzewa ujawnienie danych służących do składania podpisu elektronicznego, musi niezwłocznie poinformować fundusz. Po otrzymaniu informacji i wniosku PFRON:

• sprawdza je pod względem rachunkowym i formalnym oraz w terminie 14 dni od otrzymania wniosku informuje pracodawcę o uznaniu go za kompletny i prawidłowo wypełniony albo informuje o stwierdzonych nieprawidłowościach i wzywa do ich usunięcia z pouczeniem o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, gdy ich nie usunie,

• ustala, czy pracodawca ma zaległości w zobowiązaniach wobec PFRON przekraczające ogółem 100 zł,

• ustala kwotę przysługującego dofinansowania,

• przekazuje ustaloną kwotę przysługującego dofinansowania na rachunek bankowy pracodawcy,

• informuje o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego jest ona udzielana.

W ciągu 25 dni od otrzymania kompletnego i prawidłowo wypełnionego wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania fundusz przekazuje je na rachunek bankowy pracodawcy. Jednocześnie informuje go o sposobie jej ustalenia, jeżeli kwota ta różni się od tej wskazanej we wniosku.

Pod kontrolą

Prezes PFRON może skontrolować pracodawcę w zakresie miesięcznego dofinansowania. W szczególności dotyczy to ustalania wysokości miesięcznego wsparcia i wypłaty wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Jeśli PFRON po kontroli stwierdzi nieprawidłowości, prezes wydaje decyzję nakazującą zwrot wypłaconego dofinansowania, ale dotyczy to stwierdzonych błędów.

Poważniejsze choroby

Oznaczenia występujące w orzeczeniach o niepełnosprawności potwierdzające schorzenia szczególne

• 01-U upośledzenia umysłowe

• 02-P choroby psychiczne

• 04-O choroby narządu wzroku

• 06-E epilepsja

• 12-C całościowe zaburzenia rozwojowe