Odprawa pieniężna, o której mowa w art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych, przysługuje pracownikowi, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn nieleżących po stronie pracownika w trybie przewidzianym ustawą. Należy podkreślić, że zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 10 ust. 1 przepisy ustawy stosuje się tylko u pracodawców zatrudniających co najmniej 20 pracowników.
Mimo że stosunek pracy pracownika korzystającego z urlopu wychowawczego podlega szczególnej ochronie, pracodawca może – na podstawie art. 186[sup]1[/sup] k.p. oraz art. 7 ustawy – wypowiedzieć lub rozwiązać z nim stosunek pracy z powodu likwidacji zakładu pracy.
Ustawa nie przewiduje żadnych okoliczności wyłączających prawo do odprawy pieniężnej. Jeżeli zatem przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę pracownicy przebywającej na urlopie wychowawczym jest likwidacja zakładu pracy, a pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, to pracownicy tej w dniu rozwiązania stosunku pracy należy się odprawa pieniężna.
Podstawę prawną nabycia prawa do odprawy stanowi art. 8 ust. 1 ustawy – w przypadku rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 1 (tj. w ramach zwolnienia grupowego) – lub art. 10 ust. 1 – w razie rozwiązania umowy w ramach tzw. zwolnienia indywidualnego.
Jeżeli natomiast pracodawca zatrudnia mniej niż 20 pracowników, ustawa nie ma zastosowania – nie przysługuje zatem odprawa.
[i]Podstawa prawna:
– art. 1, art. 8, art. 10 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C0E5FF3E027B21418B9CCD11D752397D?id=169524]ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU z 2003 r. nr 90, poz. 844 ze zm.)[/link].[/i]
