[b]Tak zdecydował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który uchylił wczoraj decyzję urzędu odmawiającą udzielenia ochrony na ten znak (sygn. VI SA/Wa 1896/ 08).[/b]

W 2005 r. zgłosiła go francuska firma Belvedere SA w wersji słownej, w licznych klasach towarowych i usługowych, m.in. na: publikacje, książki, broszury, plakaty (kl. 16); szklanki, kieliszki, karafki, pojemniki na lód (kl. 21); wody stołowe, mineralne, piwo (kl. 32); napoje alkoholowe, wina, likiery (kl. 35), a także usługi, m.in.: reklamę, prowadzenie i udostępnianie komputerowych baz danych (kl. 35); wypożyczanie pojazdów i cystern, organizację turystyki (kl. 39); dla oznaczania m.in.: hoteli, pensjonatów, restauracji, kawiarni (kl. 43). UP ostatecznie w 2008 r. odmówił firmie udzielenia prawa ochronnego. Uznał, że znak nie nadaje się do odróżniania tych towarów i usług, czyli identyfikowania ich z danym przedsiębiorcą. Pozbawiony jest grafiki, która mogłaby go odróżniać.

Belvedere zwróciła się do WSA. Jej pełnomocnik zarzuciła, że UP nie ocenił znaku w odniesieniu do poszczególnych towarów i usług. Uznał brak dystynktywności dla wszystkich zgłoszonych klas. WSA zgodził się z tym i uchylił decyzję UP. – [b]Urząd dokonał ogólnej oceny znaku. Uznał, że kojarzy się on jednoznacznie z wyrobami alkoholowymi.[/b] Ograniczył więc ocenę jego zdolności odróżniającej do produkcji i dystrybucji alkoholu – podała w ustnych motywach wyroku sędzia Danuta Szydłowska.

Art. 129 ust. 1 pkt 2 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=169951]prawa własności przemysłowej[/link] stanowi, że nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które nie mają dostatecznych znamion odróżniających, czyli nie nadają się do odróżniania w obrocie towarów (usług), dla których je zgłoszono. – Firma zgłosiła znak na bardzo różne towary i usługi. Nie można więc stosować takich samych kryteriów oceny do tych towarów i usług, które nie są związane z wyrobami alkoholowymi. Urząd musi zatem skonkretyzować ocenę w odniesieniu do każdej ze zgłoszonych klas – podkreśliła sędzia .

Wyrok nie jest prawomocny, przysługuje od niego skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.