Wyrok zapadł w sprawie spółki zajmującej się projektowaniem, wytwarzaniem i dostarczaniem specjalistycznych systemów oraz komponentów do badań. Firma zwróciła się z wnioskiem o interpretację ujęcia w kosztach podatkowych kar umownych za nieterminowe wykonanie usługi. Chodziło o kontrakt na przeniesienie urządzenia pomiarowego. Pierwotnie miał być zrealizowany do 30 września 2018 r., ale trzeba było zmienić lokalizację i termin dwa razy się wydłużył. Zamawiający skorzystał z zawartego w umowie zapisu o karze za każdy rozpoczęty dzień opóźnienia i do faktury doliczył karę za 181 dni takich dni.
Fiskus się nie zgodził, wskazując na wyłączenie kar umownych z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT. Uznał, że dotyczy ono także kar za nieterminową realizację usług.
Spółka wystąpiła na drogę sądową i dwukrotnie wygrała. Najpierw rację przyznał jej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, a ostatecznie NSA (sygnatura akt: II FSK 646/21).
Sędzia sprawozdawca Artur Kot wskazał, iż w orzecznictwie dominuje pogląd, że kary umowne za nieterminowe wykonanie usługi nie mieszczą się w wyłączeniu z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT. A skoro jest to wyjątek od zasady, to należy go interpretować ściśle.
