Interpretację dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 maja 2024 r. (0113-KDIPT2-1.4011. 208.2024.2.AP) opisuje na łamach „Rzeczpospolitej” Przemysław Wojtasik. 

Otrzymała ją właścicielka firmy handlowej, która w ramach prowadzonej działalności podjęła współpracę z firmą swojego męża. W jej ramach małżonek był zobowiązany m.in. do poszukiwania klientów i budowania relacji biznesowych, bieżącego wsparcia i obsługi technicznej czy ustalania warunków współpracy z kontrahentami.

Właścicielka firmy zaznaczyła, że wynagrodzenie za usługi jest ustalone na poziomie rynkowym, zgodnie z przepisami dotyczącymi podmiotów powiązanych. Zapytała, czy można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Argumentowała, że wydatki są uzasadnione, ponieważ mąż ma odpowiednie wykształcenie, wiedzę oraz kompetencje w jej branży. Co więcej, w tym przypadku nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, który wyłącza z kosztów wartość własnej pracy małżonka. Mąż ma własną firmę, więc nie świadczy pracy, tylko wykonuje usługi jako odrębny przedsiębiorca.

Fiskus potwierdził, że wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (odstąpiono od uzasadnienia interpretacji).