Niektóre rodzaje działalności wymagają uzyskania koncesji lub zezwolenia. To, kiedy wymagana jest koncesja, wskazuje art. 46 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Kiedy potrzebna dodatkowa zgoda

Koncesja konieczna jest do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie m.in.:

Zezwolenie konieczne jest do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie m.in.:

O tym, kiedy konieczne jest zezwolenie, mówi art. 75 tej ustawy. Przepis ten odsyła do ustaw regulujących wykonywanie konkretnych rodzajów działalności gospodarczej (m.in. do ustawy o transporcie drogowym czy prawa farmaceutycznego) >patrz ramka.

Ważne ! Za wydanie koncesji czy zezwolenia pobierana jest opłata skarbowa. Jej wysokość zależy od rodzaju działalności, której dotyczy koncesja czy zezwolenie.

Czas na odwołanie

Niestety, wcale nierzadkie są przypadki, gdy przedsiębiorca, mimo złożenia kompletu dokumentów, nie otrzymuje koncesji lub zezwolenia, o które się ubiegał. Co wtedy? Może próbować się odwołać.

Odmowa udzielenia wymaganych przez przepisy zgód przybiera zwykle formę decyzji administracyjnej. Od decyzji przysługuje zaś odwołanie. Wnosi się je za pośrednictwem organu, który wydał decyzję administracyjną do organu wyższego stopnia (chyba że – jak mówi kodeks postępowania administracyjnego – ustawa przewiduje inny organ odwoławczy). Ważne jest, aby dotrzymać terminu. Na odwołanie przedsiębiorca ma 14 dni, przy czym termin ten liczy się od dnia doręczenia decyzji (przepisy szczególne mogą jednak przewidywać inne terminy do wniesienia odwołania).

Przedsiębiorca nie musi zamieszczać w swoim piśmie jakiegoś szczególnego uzasadnienia. Wystarczy, jeśli z jego treści wynika, że jest niezadowolony z wydanej decyzji (jak jednak wynika z kodeksu postępowania administracyjnego, przepisy szczególne mogą ustalać inne wymogi co do treści odwołania i wtedy trzeba mieć je na uwadze).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 stycznia 2011 r. (I OSK 365/10)

stwierdził, że warunkiem sine qua non, by podanie uznać za odwołanie, jest wyrażenie w nim chociażby ogólnikowo i lakonicznie niezadowolenia z decyzji, czyli woli zakwestionowania bądź samego faktu wydania decyzji, bądź też jej treści.

Z drugiej jednak strony, nawet, gdy podanie wniesione osobiście przez stronę zredagowane jest mało zrozumiale, to organ nie powinien poprzez własną interpretację kwalifikować żądania wbrew intencjom strony, lecz ma obowiązek ustalić rzeczywistą wolę wnoszącego podanie. Orzekł tak NSA w wyroku z 28 czerwca 2012 r. (II OSK 552/11). Odwołanie powinno jednak koniecznie zawierać – poza żądaniem – wskazanie osoby, od której pochodzi, i jej adresu (zwrócił na to uwagę NSA w wyroku z 6 marca 2012 r., II OSK 2482/10).

Do kogo z pismem

Nieco inaczej wygląda sytuacja z wnoszeniem odwołania wtedy, gdy decyzję wydaje minister (ustawa o swobodzie działalności gospodarczej mówi, że koncesji udziela nie kto inny, jak właśnie odpowiedni minister). Wówczas odwołanie nie przysługuje (nie ma bowiem wyższej instancji). Przedsiębiorca może jednak zwrócić się do ministra z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy (tak też powinien zatytułować swoje pismo). Minister będzie wówczas musiał raz jeszcze przyjrzeć się sprawie.

Który minister będzie właściwy? W przypadku koncesji wydawanych na podstawie prawa geologicznego i górniczego będzie to minister środowiska oraz marszałek województwa (w zakresie dotyczącym poszukiwania, rozpoznawania lub wydobywania kopalin podstawowych i pospolitych, z wyjątkiem działalności wykonywanej w granicach obszarów morskich) i starosta (na poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin pospolitych na powierzchni nieprzekraczającej 2 ha i przewidywanym rocznym wydobyciu nieprzekraczającym 20 tys. m3, jeżeli działalność będzie prowadzona bez użycia materiałów wybuchowych).

Gdy koncesja ma dotyczyć wydawania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją – właściwy będzie minister spraw wewnętrznych. W przypadku koncesji wydawanych na podstawie prawa energetycznego sprawą zajmuje się prezes urzędu regulacji energetyki, a sprawami w obrębie koncesji dotyczących rozpowszechniania programów telewizyjnych i radiowych – przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Przy koncesjach w zakresie transportu lotniczego oraz wykonywania innych usług lotniczych sprawą zajmie się prezes urzędu lotnictwa cywilnego, zaś przy koncesjach dotyczących prowadzenia kasyna gry – minister finansów. -

Podstawa prawna:

artykuły 46 i 75 ustawy z 2 lipca 2004 r. – o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 672)

artykuł 127 i nast. ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2013, poz. 267)