Przekonał się o tym mężczyzna, który prowadził działalność gospodarczą pod firmą „Sprzedaż Hurtowo-Detaliczna". Wojewódzki inspektor transportu drogowego nałożył na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości dziesięciu tysięcy złotych, a główny inspektor karę podtrzymał.

Mężczyzna w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji inspekcji, gdyż jego zdaniem w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przedsiębiorca tłumaczył się, że kara jest niesłusznie nałożona, a obecnie nie ma możliwości jej uregulowania bez narażenia się na utratę płynności finansowej firmy. Dodał, że zapłata kary uniemożliwiłaby mu regulowanie bieżących wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, której kondycja obecnie jest tragiczna - przynosi straty i dlatego myśli o jej zawieszeniu. Na potwierdzenie mężczyzna dołączył bilans z księgi oraz wyciągi z rachunku bankowego.

Przedsiębiorca przekonywał również sąd, że prowadzenie firmy, która jest jedynym źródłem utrzymania jego i rodziny, wymaga osobistego zaangażowania, co obecnie nie jest możliwe, gdyż na domiar złego uległ poważnemu wypadkowi i przebywa na zwolnieniu lekarskim.

Mimo takich argumentów WSA odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Sąd wyjaśnił, iż sama ewentualna utrata płynności finansowej przez przedsiębiorcę nie jest wystarczającą podstawą do wstrzymania wykonania decyzji, gdyż każda prowadzona działalność gospodarcza wiąże się z ryzykiem gospodarczym. Sądy wyjaśnił, że obowiązek uiszczenia kary pieniężnej nie ma charakteru nieodwracalnego skoro chodzi o świadczenie pieniężne z natury rzeczy zawsze odwracalne, a w przypadku uwzględnienia przez sąd skargi, istnieje możliwość zwrotu uiszczonej kary.

WSA dodał, że stan zdrowia przedsiębiorcy nie stanowi przesłanki wstrzymania wykonania decyzji, gdyż nie jest następstwem decyzji o karze pieniężnej (III SA/Kr 1638/12).

Podobnego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny, który 4 lipca 2013 roku oddalił zażalenie na postanowienie sądu niższej instancji (II GZ 323/13). Orzeczenie jest prawomocne.