Dokument opracowany przez UOKiK ma na celu wyjaśnienie zasad wydawania przez prezesa UOKiK decyzji zobowiązujących. Nie ma charakteru prawnie wiążącego, ale będzie stosowany przez UOKiK. Wydanie decyzji zobowiązującej kończy polubownie postępowanie w sprawie praktyk ograniczających konkurencję lub praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Pozwala to na szybsze zakończenie postępowania i uniknięcie przez przedsiębiorcę kary pieniężnej.
Wydanie decyzji to uprawnienie prezesa, a nie obowiązek. Konieczne jest spełnienie przez przedsiębiorcę dwóch przesłanek. Musi on wykazać w pierwszym piśmie składanym w toku postępowania, że stosował praktykę ograniczającą konkurencję albo praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów. Chodzi o to, aby uprzedził postępowanie dowodowe prowadzone przez prezesa UOKiK.
Drugi warunek to zobowiązanie się przez przedsiębiorcę do podjęcia lub zaniechania określonych działań zmierzających do zapobieżenia naruszeniom. Prezes UOKiK zaakceptuje to zobowiązanie jedynie w przypadku, gdy jego realizacja wyeliminuje zarzucaną praktykę lub jej skutki. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorca sformułował swoje zobowiązanie w sposób jasny i precyzyjny, pozwalający jego właściwą ocenę. Jeśli przedsiębiorcy podstawiono zarzuty stosowania kilku praktyk, powinien odnieść się do każdej z nich. Przedsiębiorca powinien także zaproponować we wniosku termin realizacji zobowiązania, co ułatwi prezesowi UOKiK określenie terminu wykonania w decyzji zobowiązującej.
