Wyłączenie w art. 11 ust. 2a obowiązku tworzenia harmonogramów czasu pracy dla szoferów wykonujących okazjonalny przewóz osób to najważniejsza zmiana. Dotychczas szoferzy ci nie mieścili się w art. 11 ust. 2 i 2a ustawy o czasie pracy kierowców.
Przez to zatrudniający ich mieli wątpliwości, czy należy dla nich tworzyć grafiki, a jeśli tak, to na jaki okres. Swoje stanowisko wyraził Departament Prawny GIP 7 listopada 2008 w sprawie czasu pracy kierowców wykonujących przewozy regularne (GPP-417-4560-915/08/PE, „Dobra firma” z 2008 r. nr 266, str. 3).
GIP wywiódł, że harmonogram czasu pracy kierowców wykonujących okazjonalny przewóz osób należy sporządzać na przyjęty okres rozliczeniowy. W ten sposób zatrudnieni przy okazjonalnym przewozie osób, którym ze względu na specyfikę przewozów zleca się zadania niemal z dnia na dzień, do końca roku muszą mieć sporządzane w zasadzie fikcyjne harmonogramy na cały okres rozliczeniowy. Pod koniec grudnia nie trzeba już dla nich w ogóle tworzyć harmonogramu na styczeń czy dłuższy okres rozliczeniowy.
Kolejna nowość to uregulowanie długości grafików u kierowców wykonujących inne zadania poza przewozami regularnymi, których trasa nie przekracza 50 km. Zgodnie z nowym art. 31e ust. 4 ustawy o czasie pracy kierowców harmonogram na miesiąc tworzy się też, gdy kierowca w trakcie przyjętego okresu rozliczeniowego czasu pracy wykonuje inne przewozy.
Przykład
PKS wykonuje przewozy podmiejskie na trasach regularnych do 50 km, przewozy regularne na trasach dalekobieżnych powyżej 50 km, a w sezonie także jazdy turystyczne. Wszyscy zatrudnieni kierowcy wykonują zadania na trasach regularnych do 50 km, bo jest to trzon działalności firmy.
Część szoferów ma ponadto inne zadania. Jeden z nich otrzymał dodatkowy przewóz wycieczki do Wilna, a drugi dwa zadania na trasach dalekobieżnych.
Mimo że przy przewozach okazjonalnych nie trzeba tworzyć harmonogramów czasu pracy a jeżdżącym na trasach dalekobieżnych grafiki układa się na dwa tygodnie, od 1 stycznia 2012 obaj kierowcy będą musieli mieć harmonogramy obejmujące cały miesiąc. Znikną więc wątpliwości.
Ustawodawca pominął problem łączenia regularnych przewozów dalekobieżnych z przewozem okazjonalnym. W pierwszym wypadku szofer musi mieć harmonogram na dwa tygodnie, w drugim wcale.
Pracodawcy mogą więc mieć wątpliwość, które obowiązki wypełnić. Jeśli nie ma odpowiednich regulacji, rozsądek podpowiada tworzyć grafiki na dwutygodniowe okresy, tak aby sprostać wymaganiom surowszego przepisu, a tym samym ustrzec się dyskusji z inspektorem pracy.
Autor jest asystentem sędziego w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego
Czytaj również:
Zobacz serwis:
