Po wielokrotnym przekładaniu terminu wreszcie ruszył pierwszy konkurs związany z działaniem 9.4 programu „Infrastruktura i środowisko”. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą rozpocząć walkę o unijne dofinansowanie na projekty związane z wytwarzaniem energii i ciepła ze źródeł odnawialnych.

[srodtytul]Wiatraki i turbiny[/srodtytul]

Jest o co walczyć, gdyż w konkursie jest do rozdania ponad 740 mln zł.

Środki zarezerwowane na to działanie mają przyczynić się do wzrostu produkcji zarówno energii elektrycznej, jak i cieplnej. Jedynym warunkiem ma być to, żeby pochodziły one ze źródeł odnawialnych. Dlatego dofinansowaniem mogą zostać objęte wszelkie inwestycje przyczyniające się do realizacji tego celu. Może być to np. budowa:

- farm wiatrowych,

- elektrowni wodnych (ale tylko o mocy do 10 MW),

- elektrowni na biomasę lub biogaz,

- ciepłowni geotermalnych,

- instalacja kolektorów słonecznych.

Co istotne, jeden projekt może obejmować kilka zadań (łączyć wskazane sposoby wytwarzania energii lub ciepła). Wnioskodawca powinien jedynie wykazać w takiej sytuacji, że przyjęte rozwiązanie jest optymalne z punktu widzenia osiągnięcia celów projektu, a wszystkie działania stanowią spójną całość. W przypadku działających już farm wiatrowych lub innego typu zielonych elektrowni projekt może przewidywać zwiększenie mocy wytwarzanej przez nie energii lub ciepła. Wsparcie może być zatem udzielone również na rzecz istniejących już elektrowni, a nie tylko na inwestycje realizowane od podstaw.

[srodtytul]Również na przyłączenie[/srodtytul]

Oprócz budowy nowej elektrowni wodnej lub wiatrowej projekt może obejmować jej przyłączenie do najbliższej istniejącej sieci. Koszt dokonania takiego podłączenia będzie zatem kosztem kwalifikowanym, ponieważ jest niezbędny dla osiągnięcia celów projektu (czyli można go ująć w budżecie projektu, z założeniem częściowej refundacji). W tym kontekście przyłącze rozumiane jest jako odcinek sieci łączący jednostkę wytwarzania energii z punktem, w którym następuje rozgraniczenie własności sieci między właściciela nowej elektrowni a operatora istniejącej sieci.

[srodtytul]Duże wydatki[/srodtytul]

Program „Infrastruktura i środowisko”, jako tzw. program krajowy, wspiera tylko duże projekty inwestycyjne – minimalna wartość została ustalona na 20 mln zł. Jednak są od tego wyjątki. W przypadku inwestycji w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z biomasy lub biogazu oraz w zakresie budowy lub rozbudowy małych elektrowni wodnych wystarczy, że wartość projektu przekroczy 10 mln zł. Dobrą wiadomością jest to, że w obu wypadkach ta minimalna wartość dotyczy wszystkich wydatków niezbędnych do osiągnięcia celów projektu, zarówno kwalifikowanych, jak i niekwalifikowanych. W przeciwnym wypadku wartość inwestycji musiałaby być znacznie większa (w tego typu projektach nigdy wszystkie wydatki nie będą przecież uznane za kwalifikowane, tak może być chociażby z podatkiem VAT, należącym do wydatków niekwalifikowanych). Jeżeli mimo to planowana inwestycja nie przekracza takich kwot, pozostaje szukać dofinansowania z regionalnych programów operacyjnych. Są one realizowane w poszczególnych województwach. O możliwość sfinansowania inwestycji trzeba się dowiadywać w odpowiednim urzędzie marszałkowskim.

Poziom dofinansowania firm realizujących takie projekty regulują zasady udzielania pomocy publicznej. W tym przypadku chodzi o [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=300227]rozporządzenie ministra gospodarki w sprawie udzielania pomocy publicznej na inwestycje w zakresie budowy lub rozbudowy jednostek wytwarzających energię elektryczną lub ciepło z odnawialnych źródeł energii[/link], które weszło w życie 10 lutego (DzU z 2009 r. nr 21, poz. 112). Zgodnie z nim w przypadku inwestycji regionalnej dofinansowanie do wydatków kwalifikowanych może stanowić:

- 50 proc. w przypadku realizacji inwestycji w województwach: lubelskim, podkarpackim, warmińsko-mazurskim, podlaskim, świętokrzyskim, opolskim, małopolskim, lubuskim, łódzkim lub kujawsko-pomorskim,

- 40 proc. w przypadku realizacji projektu w województwach: pomorskim, zachodniopomorskim, dolnośląskim, wielkopolskim, śląskim oraz na Mazowszu (z wyłączeniem Warszawy),- 30 proc., gdy inwestycja zlokalizowana jest w Warszawie.

[wyimek]545 mln euro - tyle zarezerwowano na działanie 9.4 w latach 2007 – 2013[/wyimek]

Jednak w przypadku mikro- i małych firm podane wsparcie może zostać podniesione o 20 pkt proc., a w przypadku firm średniej wielkości o 10 pkt proc. Jednocześnie, zgodnie z tzw. szczegółowym opisem priorytetów programu „IiŚ”, maksymalna dotacja została ograniczona do 40 mln zł.

[srodtytul]Dokąd z wnioskiem[/srodtytul]

Rolę instytucji wdrażającej, czyli odpowiedzialnej za nabór wniosków o dofinansowanie projektu, pełni Instytut Paliw i Energii Odnawialnej (IPiEO). Przedsiębiorcy mogą je składać do 14 kwietnia. Dokumenty należy dostarczać osobiście do punktu przyjmowania wniosków znajdującego się na I piętrze siedziby IPiEO (działa od poniedziałku do piątku od 8 do 15), przesyłką kurierską lub za pośrednictwem poczty na adres: Instytut Paliw i Energii Odnawialnej, ul. Jagiellońska 55, 03-301 Warszawa. Decydujący dla zachowania terminu jest moment wpływu wniosku do siedziby IPiEO. Wnioskodawca powinien złożyć dwa (a w przypadku projektów dużych – trzy) egzemplarze papierowej wersji wniosku o dofinansowanie wraz z wymaganymi załącznikami oraz tożsamą wersją elektroniczną na nośniku CD lub DVD (wniosek o dofinansowanie powinien być zapisany w formacie Word). Wnioski wypełnione odręcznie nie będą przyjmowane.

Regulamin konkursu, wzór wniosku o dofinansowanie oraz wzór umowy o dofinansowanie są dostępne w siedzibie IPiEO w pokoju nr 11 oraz na stronie internetowej [link=http://www.ipieo.pl/poiis]www.ipieo.pl/poiis[/link]. Również na tej stronie dostępne są kryteria oceny wniosków. Jedna ich część dotyczy oceny formalnej, druga odnosi się do oceny merytorycznej. Zapoznanie się z tym dokumentem jest niezwykle istotne. Niespełnienie wymogów formalnych może skutkować odrzuceniem wniosku (w ogóle nie będzie rozpatrywany pod względem merytorycznym). Kryteria merytoryczne decydują o tym, w jaki sposób i w jakim stopniu projekt przyczynia się do realizacji celów programu „IiŚ”. A to przekłada się na szanse uzyskania unijnej dotacji.