Czytelnik musi stosować [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=169524]ustawę z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm., dalej ustawa)[/link]. Niezależnie od tego obowiązują go powszechne zasady uzasadniania wypowiedzeń. Rozstając się z osobą zatrudnioną na czas określony, nie musi zatem wskazywać przyczyny wypowiedzenia (jeżeli w ogóle umowy przewidują możliwość wypowiedzenia takiego angażu). Trzeba jednak pracownikowi podać tryb rozstania i jego podstawę prawną, np. za wypowiedzeniem pracodawcy (podstawa prawna art. 30 § 1 pkt 2 k.p. i art. 10 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 ustawy). Podobnie wpisuje się w świadectwie pracy. Natomiast obowiązek wskazania przyczyny wypowiedzenia i jej uzasadnienia pojawia się przy pracownikach zatrudnionych na umowy na czas nieokreślony. Ustanawia go art. 30 § 4 k.p.