W DOBREJ FIRMIE przeczytałem, że należności z tytułu podróży służbowej przysługujące pracownikom firm spoza sfery budżetowej mają określać układy zbiorowe, regulaminy wynagradzania bądź indywidualnie angaże. Czy dotyczy to również zwrotu kosztów używania przez zatrudnionego własnego pojazdu na potrzeby firmy? Jaki akt wewnątrzzakładowy powinien regulować stawkę za km przebiegu, gdy jest ona niższa od podanej w rozporządzeniu ministra transportu?

- pyta czytelnik.

Pracodawcy spoza sfery budżetowej mogą rozliczać koszty podróży służbowej według zasad określonych w rozporządzeniach ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2002 r. (DzU z 2002 r. nr 236, poz. 1990 i 1991 ze zm.) albo przyjąć własne zasady w regulacjach wewnątrzzakładowych.

Muszą przy tym pamiętać, że:

- postanowienia układu zbiorowego, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej (na obszarze kraju lub poza nim) niższej od diety z racji delegacji krajowej określonej w cytowanych rozporządzeniach,

- zwracane wydatki przekraczające stawki z rozporządzeń stanowią dla pracowników przychód podlegający opodatkowaniu i oskładkowaniu. Jeżeli układ zbiorowy, regulamin wynagradzania lub angaże nie ustalają własnych zasad odpłatności za podróż służbową, firmy prywatne stosują cytowane rozporządzenia.

Wysokość stawek kilometrówki w sferze budżetowej określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej. W pozostałych zakładach pracy określa je wewnętrzne prawo zakładowe (np. regulamin wynagrodzeń). Jeżeli wewnętrzne prawo zakładowe nie ustanawia takich stawek, należy stosować stawki określone w rozporządzeniu. Wobec tego akt wewnętrzny zakładu pracy może ustanawiać stawki różne od tych przysługujących dla sfery budżetowej. Mogą one być zarówno wyższe, jak i niższe.