[b]Jesteśmy spółką z o.o. W 2007 r. zaciągnęliśmy kredyt długoterminowy w złotych. W październiku 2008 r. przewalutowaliśmy go na franki szwajcarskie po kursie 2,08. Nie mamy konta walutowego. Bank pobiera nam raty i odsetki w złotych z rachunku bieżącego.

Czy na koniec roku należało wycenić kredyt po średnim kursie NBP (na 31 grudnia 2008 r. kurs wynosił 2,8014)? Czy różnica z wyceny (wychodzi około 150 tys. zł) jest kosztem uzyskania przychodu?[/b]

Kredyt złotowy przewalutowany na walutę obcą powinien być wyceniany na dzień bilansowy po średnim kursie NBP. Różnica kursowa powstała wskutek wyceny bilansowej nie wpływa na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółka z o.o. ma obecnie kredyt w walucie obcej – frankach szwajcarskich. Raty i odsetki są spłacane z konta złotowego. Nie wynika to wprost z treści pytania, jednak gdy kredytobiorca nie ma rachunku bankowego w walucie, w jakiej jest wyrażony kredyt, kwota tych płatności jest ustalana przez bank w walucie kredytu, a następnie przeliczana na walutę polską po kursie kupna banku na dzień lub moment (jeśli bank ogłasza kilka tabel kursowych w ciągu dnia) pobrania rat i odsetek z konta złotowego. Stąd może się wydawać, że spłata kredytu następuje w walucie polskiej.

Jednak ze względu na przewalutowanie kredytu na franki szwajcarskie mamy do czynienia z zobowiązaniem walutowym. W związku z tym znajdzie tu zastosowanie art. 30 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166037]ustawy o rachunkowości[/link], zgodnie z którym [b]kredyt na dzień bilansowy powinien być wyceniony po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla franka szwajcarskiego przez NBP.[/b]

[b]Różnica między kursem, po którym kredyt został przewalutowany ze złotych na franki szwajcarskie, a kursem średnim NBP na dzień bilansowy jest dla celów prawa bilansowego różnicą kursową[/b], którą zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych, a w uzasadnionych przypadkach do kosztu wytworzenia produktów lub ceny nabycia towarów, a także ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środków trwałych, środków trwałych w budowie lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 30 ust. 4 ustawy o rachunkowości).

Natomiast [b]ustawa o CIT zalicza do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie te ujemne różnice kursowe, które powstają w przypadkach opisanych w art. 15a ust. 3.[/b] Wśród nich nie została wymieniona wycena na dzień bilansowy zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. Stąd różnica kursowa powstała wskutek wyceny kredytu nie może być zakwalifikowana jako koszt podatkowy.

[i]Autorka jest współpracownikiem Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]