Chorobowe menedżera zależy od podstawy jego zatrudnienia

Odpowiedź na te pytania zależy od rzeczywistego statusu menedżera. A więc od tego, czy jest pracownikiem, czy zleceniobiorcą, czy jednocześnie i jednym, i drugim.

Przede wszystkim należy wyjaśnić, że w polskim prawie kontrakt menedżerski (umowa menedżerska, umowa o zarządzanie) nie występuje jako samodzielny, odrębny rodzaj umowy. Jeżeli taka umowa zostaje zawarta, to w zależności od woli stron ją zawierających może być ona umową o pracę albo umową cywilnoprawną.

[srodtytul]Stosunek pracy[/srodtytul]

Gdy strony ustalają, że łączący je na podstawie takiej umowy stosunek prawny jest stosunkiem pracy, wówczas zgodnie z zapisami w takiej umowie osoba na kontrakcie menedżerskim jest pracownikiem. Podlega zatem, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=246F2BC67FF1A6261EF62726B3630355?id=184677]ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm[/link]., dalej ustawa systemowa), wszystkim rodzajom ubezpieczeń społecznych (emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu) obowiązkowo.

[srodtytul]Świadczenie usług[/srodtytul]

Jeśli natomiast umowie menedżerskiej nie nadano charakteru umowy o pracę, wówczas stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (art. 750 kodeksu cywilnego). Uznaje się bowiem, że jest to umowa o świadczenie usług i wówczas osoba wykonująca umowę menedżerską traktowana jest dla celów ubezpieczeń społecznych jako zleceniobiorca (art. 6 ust. 1 pkt 4, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 4 ustawy systemowej). Osoba taka podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, a także wypadkowemu, ponieważ wykonuje swoje czynności w siedzibie lub miejscu działania zleceniodawcy. Natomiast ubezpieczenie chorobowe jest w tym wypadku dobrowolne (art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 1 i 3 ustawy systemowej).

[srodtytul]Gdy jest pracownikiem…[/srodtytul]

Jeżeli osoba na kontrakcie menedżerskim jest pracownikiem, to z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby:

- nabywa prawo do świadczeń z tytułu choroby (wynagrodzenia za czas choroby i zasiłku chorobowego) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego (art. 4 ust. 1 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa, DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm[/link]., dalej ustawa zasiłkowa),

- zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas choroby na podstawie art. 92 kodeksu pracy, wypłacanego przez pracodawcę, za okres do 33 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku osoby, która ukończyła 50 lat w poprzednim roku kalendarzowym, do 14 dni rocznie,

- ma prawo do zasiłku chorobowego od 34 dnia (lub 15 dnia) niezdolności do pracy z powodu choroby, wypłacanego przez pracodawcę, jeżeli zgłasza on do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, a przez ZUS, jeżeli zgłasza do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych (art. 92 k.p. oraz art. 61 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a) ustawy zasiłkowej),

- podstawę wymiaru należnego wynagrodzenia za czas choroby i/lub zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy lub gdy jest zatrudniony przez krótszy okres, za pełne kalendarzowe miesiące faktycznego zatrudnienia (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej).

[srodtytul]…albo zleceniobiorcą[/srodtytul]

Jeżeli osoba na kontrakcie menedżerskim jest zleceniobiorcą i podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, ma prawo do zasiłku chorobowego, gdy ma 90-dniowy okres ubezpieczenia chorobowego (art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej). Zasiłek ten wypłaca zleceniodawca, jeżeli zgłasza do ubezpieczenia chorobowego co najmniej 20 ubezpieczonych, a ZUS, gdy zgłasza do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych (art. 61 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a) ustawy zasiłkowej).

Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem tego okresu, to za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (art. 48 ustawy zasiłkowej).

[srodtytul]Dwa w jednym[/srodtytul]

W treści pytania podano, że pracownik jest na kontrakcie menedżerskim jako zleceniobiorca. W takim wypadku nie może podlegać dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2a ustawy systemowej za pracownika uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy-zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

W takim wypadku z tytułu umowy-zlecenia osoba ta podlega obowiązkowo wszystkim rodzajom ubezpieczeń społecznych, w tym ubezpieczeniu chorobowemu, a wynagrodzenie z tytułu umowy-zlecenia traktuje się na równi z wynagrodzeniem za pracę. Świadczenia z tytułu choroby, tj. wynagrodzenie za czas choroby określone w art. 92 k.p. i zasiłek chorobowy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy zasiłkowej, przysługują wówczas na zasadach określonych dla pracowników.