Kwestionować rozstrzygnięcia urzędników mogą nie tylko ich adresaci. Ich poprawność i wyłapywanie ewentualnych błędów to także zadanie organów wyższej instancji. Przypomniał o tym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 12 maja 2023 r.
Sprawa dotyczyła warunków zabudowy dla budowy krematorium do spopielania zwłok ludzkich. Ustalił je wójt decyzją z początku stycznia 2023 r., od której jednak zostały wniesione odwołania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało je za zasadne. Uchyliło decyzję wójta w całości i przekazało mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. SKO oceniło, że oprotestowana decyzja nie spełnia warunków wyznaczonych przez art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. A to dlatego, że dokonana przez wójta analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków ustawowych została dokonana względem błędnie wyznaczonego obszaru analizowanego. Wójt nie uzasadnił przesłanek, którymi się kierował przy jego wyznaczaniu, więc granice nie zostały prawidłowo wyznaczone.
Czytaj więcej
Zmiana ustawy, która wywraca dotychczasowe przepisy o planowaniu przestrzennym, będzie rewolucją.
Decyzja SKO spotkała się ze sprzeciwem inwestora. W skardze do WSA przekonywał, że obszar analizowany ustalono prawidłowo. Planowana inwestycja nie będzie kolidować z istniejącymi w obszarze analizy funkcjami. I w ocenie skarżącego usługi pogrzebowe wpisują się w sposób zagospodarowania i użytkowania występujący na obszarze analizy.
WSA sprzeciw – mylnie nazwany skargą – jednak oddalił. Przypomniał, że zgodnie z art. 138 § 2 k.p.a. organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, gdy ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie.
Sąd podkreślił, że oceniając sprzeciw, nie zajmuje się kontrolą merytorycznej strony sprawy, mając na względzie prawa i obowiązki stron. W postępowaniu ze sprzeciwu sąd administracyjny ocenia jedynie, czy doszło do naruszenia art. 138 § 2 k.p.a. Sprzeciw jako środek przeciwdziałający przewlekłości służy wyłącznie zbadaniu, czy uzasadnienie decyzji kasacyjnej w części, w której wskazuje się na konieczność przeprowadzenia postępowania co do okoliczności mających istotny wpływ na wynik sprawy, jest prawidłowe.
Sąd bada wyłącznie spełnienie warunków dla wydania decyzji kasacyjnej. A zaistnienie choćby jednej przesłanki świadczącej o naruszeniu przepisów postępowania, gdy konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie, wystarcza do pozytywnej weryfikacji decyzji kasacyjnej.
W spornej sprawie obszar analizowany został ustalony błędnie. A bez tego – co jest kompetencją organu I instancji – nie będzie możliwe poprawne dokonanie dalszych stadiów prowadzących do wydania decyzji o warunkach zabudowy. SKO się tego dopatrzyło i jego decyzja jest słuszna. Wyrok nie jest prawomocny.
Sygnatura akt: II SA/Wr 179/23
