- Od 2 sierpnia br. pracodawca zatrudnił, na podstawie umowy o pracę, osobę, która wcześniej (w ciągu ostatnich 12 miesięcy) była zatrudniona u niego na podstawie dwóch kolejnych umów zlecenia, z tytułu których podlegała dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Czy przy ustalaniu okresu zatrudnienia nowego pracownika, potrzebnego do zawarcia dla niego umowy o prowadzenie PPK, pracodawca powinien uwzględnić okresy zatrudnienia na podstawie tych umów zlecenia?
Nie.
W przypadku tego nowego pracownika 90 dni zatrudnienia upłynie 30 października br., w związku z czym pracodawca będzie miał czas na zawarcie dla niego umowy o prowadzenie PPK do 10 listopada br.
Czytaj także:
Naliczanie i odprowadzanie wpłat do PPK to obowiązek pracodawcy
Umowę o prowadzenie PPK, która powoduje, że dana osoba staje się uczestnikiem PPK, podmiot zatrudniający może zawrzeć wyłącznie w imieniu i na rzecz osób zatrudnionych, w rozumieniu ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, dalej „ustawa o PPK". Definicja „osób zatrudnionych" zawarta jest w art. 2 ust. 1 pkt 18 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem są to:
- pracownicy, z wyjątkiem m.in. młodocianych,
- osoby wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia,
- członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,
- osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, mające ukończony 18. rok życia,
- osoby, o których mowa powyżej, przebywające na urlopie wychowawczym lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego, a także
- członkowie rad nadzorczych wynagradzani z tytułu pełnienia tej funkcji,
jeżeli podlegają – z tych tytułów – obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2021 r. poz. 423 ze zm.). Umowy o prowadzenie PPK nie można zatem zawrzeć np. dla zleceniobiorcy, który z tytułu tego zlecenia podlega dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, gdyż nie jest on „osobą zatrudnioną" w rozumieniu ustawy o PPK.
W imieniu i na rzecz osób zatrudnionych, które nie ukończyły 55 lat, jeżeli nie złożyły deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, podmiot zatrudniający zawiera umowy o prowadzenie PPK automatycznie, bez konieczności uzyskania ich zgody. Natomiast dla osób zatrudnionych, które ukończyły 55 lat, ale nie ukończyły 70 lat, umowę o prowadzenie PPK zawiera się tylko na ich wniosek.
Zgodnie z art. 16 ustawy o PPK podmiot zatrudniający zawiera umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej po upływie trzeciego miesiąca (90 dni) zatrudnienia w tym podmiocie. Ma obowiązek zrobić to nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęły wskazane wyżej 3 miesiące (90 dni) zatrudnienia. Umowy o prowadzenie PPK nie zawiera się, gdy osoba zatrudniona złoży pracodawcy – przed upływem tego terminu – pisemną deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK albo przestanie być osobą zatrudnioną u tego pracodawcy.
Do 90-dniowego okresu zatrudnienia, niezbędnego dla zawarcia umowy o prowadzenie PPK, wlicza się okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy, które miały miejsce w obecnym podmiocie zatrudniającym, a także okresy zatrudnienia w innych podmiotach zatrudniających, jeżeli z mocy odrębnych przepisów obecny podmiot zatrudniający jest następcą prawnym w stosunkach prawnych nawiązanych przez podmiot zatrudniający, który poprzednio zatrudniał tę osobę. Definicja „okresu zatrudnienia" (lub „zatrudnienia") zawarta jest w art. 2 ust. 1 pkt 15 ustawy o PPK.
PRZYKŁAD:
W przypadku pracownika jest to okres od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku, a dla zleceniobiorcy – okres od dnia oznaczonego w umowie zlecenia jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.
Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w art. 16 ustawy o PPK, nie wlicza się okresów zatrudnienia, podczas których osoba zatrudniona podlegała dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (taka sytuacja ma miejsce w pytaniu). Osoby podlegające dobrowolnie tym ubezpieczeniom, a także osoby podlegające im obowiązkowo, ale z innych tytułów niż wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy o PPK nie spełniają bowiem definicji osoby zatrudnionej, do której odwołuje się art. 2 ust. 1 pkt 15 ustawy o PPK.
Autorka jest ekspertem PFR Portal PPK
Podstawa prawna: art. 2 ust. 1 pkt 15, 18 i 21, art. 15, art. 16 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (tekst jedn. DzU z 2020 r. poz. 1342)
