W świecie finansów niewiele zagadnień budzi tyle emocji co rezerwy i zobowiązania warunkowe. W przeciwieństwie do „twardych” liczb – jak kwoty wynikające z faktur czy potwierdzone należności – rezerwy i zobowiązania mają bowiem charakter szacunkowy i są wypadkową prognoz, założeń oraz oceny ryzyka. Ta niepewność otwiera drogę zarówno do błędów, jak i do świadomego zarządzania wynikiem finansowym.
Poprawne ujęcie rezerw ma kluczowe znaczenie dla rzetelności bilansu. Wystarczy przesunąć granicę optymizmu lub pesymizmu przy wycenie, aby znacząco wpłynąć na obraz sytuacji finansowej spółki. Zbyt niskie rezerwy sztucznie zawyżają wynik i kapitały własne, zbyt wysokie – pozwalają tworzyć tzw. ukryte rezerwy, które można wykorzystać w przyszłości. Dlatego zarówno polska ustawa o rachunkowości (UoR), jak i międzynarodowe standardy (MSR 37) bardzo precyzyjnie określają warunki, jakie muszą być spełnione, aby móc ująć rezerwę w bilansie, a kiedy trzeba poprzestać na ujawnieniu zobowiązania warunkowego.
