Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron jest uznawane za najmniej konfliktowy sposób zakończenia stosunku pracy. Porozumienie, będące w istocie umową rozwiązującą stosunek pracy, daje stronom możliwość wspólnego uzgodnienia okoliczności oraz warunków zakończenia współpracy – a zatem osiągnięcia rozwiązania zaspokajającego interesy obydwu stron.
Decydując się na ustępstwa wobec pracowników, pracodawcy jednocześnie chętnie wprowadzają do treści porozumień postanowienia, które mają ich zabezpieczyć na wypadek wystąpienia przez pracownika z nowymi żądaniami już po zawarciu porozumienia. Jednak takie pacta de non petendo, przez które pracownik zobowiązuje się na przyszłość nie dochodzić od pracodawcy roszczeń – choć dopuszczalne w ramach swobody umów – nie zawsze są możliwe w świetle prawa pracy.