Umowa ta dotyczy w znacznej mierze osób starszych, które w zamian za opiekę wyzbywają się własności nieruchomości. Opiekunem może zostać ktoś z rodziny bądź osoba niespokrewniona. Dzięki temu mają zapewnioną pomoc osoby trzeciej w sytuacji braku w pobliżu członków rodziny mogących ją sprawować.
Umowa o dożywocie jest umową uregulowaną w przepisach kodeksu cywilnego, w artykułach od 908 do 916. Umowy o dożywocie popularne były przede wszystkim na terenach wiejskich z czym wiąże się także ich alimentacyjny charakter. Starsza osoba, często członek rodziny, przekazywała własność nieruchomości innemu, młodszemu członkowi rodziny w zamian za dożywotnią opiekę, dach nad głową czy utrzymanie. Zmiany demograficzne spowodowały, że wzrosła liczba umów, w których przedmiotem rozporządzenia nie jest nieruchomość rolna, ale inne nieruchomości, jak mieszkania czy domy. Umowa o dożywocie może stanowić również jeden z mechanizmów prawnych zabezpieczenia interesów osób żyjących w związku partnerskim.