Pandemia, konflikty zbrojne lub „wojny handlowe”, to już standardowe okoliczności brane pod uwagę w planowaniu projektów inwestycyjnych.
Nie ulega wątpliwości, że wystąpienie wskazanych ryzyk negatywnie wpłynęło na wiele przedsięwzięć i nie pozwoliło zrealizować zakładanych stóp zwrotu lub przyniosło straty inwestorom. Działo się tak zarówno w przypadku sprawnie zarządzanych podmiotów, jak i takich, w których podejmowano błędne decyzje zarządcze. W tym ostatnim przypadku – w szczególności w kontekście zarządzania funduszami inwestycyjnymi – podmioty zarządzające podejmują często próbę wyłączenia lub ograniczenia odpowiedzialności za błędne decyzje zarządcze powołując się na materializację ryzyk pochodzących „z zewnątrz” (zewnętrzne czynniki ryzyka). Ciekawym przykładem, w kontekście ryzyk związanych w szczególności z pandemią COVID-19 są fundusze wierzytelności. Kiedy zatem strata jest wynikiem zmaterializowania się czynników ryzyka, a kiedy jest to efekt niewłaściwego zarządzania?