Ustawa z 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej weszła w życie 1 września br. W myśl nowych przepisów podatnikami podatku są sprzedawcy detaliczni, natomiast przedmiotem opodatkowania jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

Do sprzedawców detalicznych zaliczane są osoby fizyczne, osoby prawne, spółki cywilne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej prowadzące sprzedaż detaliczną.

Przez sprzedaż detaliczną rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom. W konsekwencji przedmiotem opodatkowania jest przychód ze sprzedaży detalicznej, czyli sprzedaż na rzecz konsumentów, a zatem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Nie obejmuje on natomiast sprzedaży na rzecz przedsiębiorców, z wyjątkiem przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, jeśli dokonują oni zakupów nie na potrzeby firmowe, ale prywatne.

W kwotach netto

Podstawę opodatkowania podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 mln zł. Opodatkowaniu podlegają kwoty otrzymane w danym miesiącu przez podatnika z tytułu sprzedaży detalicznej, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru, i pomniejszone o kwoty wypłacone w tym miesiącu z tytułu zwrotu towarów po odliczeniu podatku od towarów i usług. Co ważne, przychód ze sprzedaży detalicznej nie obejmuje należnego VAT (będzie zatem liczony u podatników VAT od kwot netto).

Sam przychód określa się na podstawie wielkości obrotu zaewidencjonowanego przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (czyli zwolnionych z VAT).

Wyłączenia

Podatek nie obejmuje wszystkich kategorii towarów. Opodatkowaniu nie podlegają bowiem przychody ze sprzedaży:

- energii elektrycznej oraz gazu ziemnego dostarczanych do konsumentów za pośrednictwem sieci dystrybucyjnych,

- ciepła dostarczanego do konsumentów siecią ciepłowniczą,

- wody dostarczanej do konsumentów przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne,

- paliw stałych, o których mowa w przepisach o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw,

- używanych do celów opałowych pozostałych (niewymienionych wcześniej) węglowodorów gazowych, o których mowa w przepisach o podatku akcyzowym,

- olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych oraz olejów opałowych, o których mowa w przepisach o podatku akcyzowym,

- leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, refundowanych lub finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych na podstawie odrębnych przepisów.

Regulacje o nowym podatku nie odnoszą się również do sprzedaży detalicznej prowadzonej za pośrednictwem internetu. Opodatkowaniu podlega tylko sprzedaż stacjonarna na podstawie umów zawieranych w lokalu lub poza lokalem zbywcy.

Wysokość daniny

Nowa ustawa przewiduje dwie stawki podatkowe: 0,8 proc. i 1,4 proc. Podatek według stawki 0,8 proc. będzie pobierany od przychodów w przedziale od 17 do 187 mln zł miesięcznie. Od przychodów przekraczających 187 mln zł pobierana będzie danina według stawki 1,4 proc. W przypadku tej wyższej stawki w ustawie mówi się co prawda o limicie 170 mln zł, ale musimy pamiętać, że przychody do 17 mln zł miesięcznie (204 mln zł rocznie) są zwolnione z podatku, stąd faktycznie limit ten wynosi nie 170, ale właśnie 187 mln zł miesięcznie (170 mln+17 mln).

Podstawą opodatkowania podatkiem handlowym jest osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej (to przychód ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, a zatem bez sprzedaży na rzecz przedsiębiorców) ponad kwotę 17 mln zł. Odpowiedni przepis (art. 8) wyraźnie stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą osiągnięcia w danym miesiącu przychodu przekraczającego 17 mln zł i dotyczy przychodu powyżej tej kwoty, osiągniętego od tej chwili do końca miesiąca. Dlatego zgodnie z nowymi przepisami w celu ustalenia podstawy opodatkowania należy pomniejszyć kwotę netto przychodu o wartość zwrotów oraz kwotę 17 mln zł. Do tak ustalonej podstawy opodatkowania (nie jest to zatem przychód w sensie ekonomicznym) należy zastosować odpowiednie stawki podatku.

Przykład

Sklep o przychodach 200 mln zł, od pierwszych 17 mln nie zapłaci podatku w ogóle, za kolejne 170 mln zapłaci 0,8 proc. podatku i za ostatnie 13 mln zapłaci 1,4 proc. podatku (200 mln przychodu - 17 mln zwolnione - 170 mln opodatkowane stawką 0,8 proc. = 13 mln opodatkowane stawką 1,4 proc.). Przy takim przychodzie sklep zapłaci w sumie 3 180 000 zł podatku (1,36 mln według stawki 0,8 proc. i 1,82 mln według stawki 1,4 proc.).

Deklaracja PSD-1

Podatek będzie rozliczany w deklaracji PSD-1 (deklaracja na podatek od sprzedaży detalicznej). Obowiązek składania deklaracji dotyczy tylko tych podatników, którzy muszą zapłacić nowy podatek, więc podatnicy o przychodach do 17 mln zł miesięcznie nie mają takiego obowiązku. Deklaracja musi być składana w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy podatek, a zatem pierwszą deklarację trzeba złożyć do 25 października i będzie to deklaracja za wrzesień. W takich samych terminach należy wpłacać należny podatek.

Adresatem, do którego powinna trafić deklaracja, jest:

- w przypadku podatników będących osobami fizycznymi – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania podatnika,

- w przypadku podatników będących spółkami cywilnymi – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedziby jednego ze wspólników, do którego została złożona pierwsza deklaracja podatkowa o wysokości podatku,

- w przypadku podatników będących osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej – naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na adres siedziby podatnika,

- w przypadku podatników nieposiadających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odpowiednio miejsca zamieszkania lub siedziby – Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

Sama deklaracja nie jest zbyt skomplikowana. W części A deklaracji znajdują się pola dotyczące miejsca i celu składania deklaracji, w części B pola dotyczące danych identyfikacyjnych podatnika, w części C pola dotyczące obliczenia podatku, w części D pole dotyczące wykazania kwoty podatku do zapłaty, natomiast w części E pola umożliwiające złożenie podpisu podatnika lub osoby go reprezentującej.

Autorka jest doradcą podatkowym, Partnerem w TPA (dawniej TPA Horwath)

podstawa prawna: ustawa z 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (DzU z 2016 r. poz. poz. 1155)

masz pytanie, wyślij e-mail: tygodnikpodatki@rp.pl