Potwierdziła to Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 13 listopada 2015 r. (ILPP2/4512-1-639/15-2/AK).

Interpretacja została wydana dla klubu prowadzącego drużynę siatkarzy. Klub zawarł umowy z zawodnikami i trenerami, na mocy których zobowiązali się oni świadczyć usługi reklamowe oraz odpowiednio sportowe i trenerskie. Sportowcy i trenerzy oświadczyli, że występują jako przedsiębiorcy i ponoszą ryzyko gospodarcze swoich działań. Zawodnicy i trenerzy wystawiali klubowi faktury, naliczając na nich VAT.

Organ podatkowy potwierdził, że klub ma w związku z tym prawo do odliczenia podatku naliczonego. Dla rozstrzygnięcia organu kluczowe było określenie, czy działania zawodników i trenerów są wykonywane w ramach działalności gospodarczej według przepisów o VAT. Jeśli natomiast transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu (lub jest zwolniona z VAT), to zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT taka faktura nie stanowi podstawy do odliczenia VAT.

Zdaniem organu świadczenie usług sportowych i trenerskich spełnia przesłanki świadczenia usług z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Aby jednak czynność podlegała opodatkowaniu, musi być ponadto wykonywana przez podatnika działającego w ramach prowadzonej przez niego samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT za samodzielnie wykonywaną działalność nie uznaje się czynności wymienionych w art. 13 pkt 2–9 ustawy o PIT (w tym uprawiania sportu), jeśli między zlecającym a wykonującym te czynności istnieje stosunek prawny co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich.

Organ stwierdził, że negatywne przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie zostały spełnione, ponieważ to zawodnicy i trenerzy – a nie klub – odpowiadają za swoje działania wobec osób trzecich, a zatem wykonują samodzielnie działalność gospodarczą.

Komentarz eksperta

Tomasz Dziadura, menedżer w dziale doradztwa podatkowego EY w zespole podatków pośrednich

Należy zgodzić się z konkluzją organu, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem przez zawodników i trenerów usług opodatkowanych VAT w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej.

Analiza dotycząca spełnienia przesłanek z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT sprowadzała się do oceny charakteru usług sportowych i trenerskich. W odniesieniu do usług marketingowych organ stwierdził jedynie, że klub ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia od zawodników i trenerów tych usług, ponieważ usługi te pozostają w bezpośrednim związku z czynnościami opodatkowanymi podejmowanymi przez klub. Na aprobatę zasługuje podejście, zgodnie z którym spełnienie przesłanek z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie powinno być w ogóle przedmiotem badania dla usług marketingowych, gdyż usługi te znajdują się poza katalogiem z art. 13 pkt 2–9 ustawy o PIT.

Warto zauważyć, że organ nie odniósł się do uchwały NSA z 22 czerwca 2015 r. (II FPS 1/15), zgodnie z którą przychód ze świadczenia usług sportowych, w szczególności gdy przyświeca im cel zarobkowy, niekoniecznie musi być traktowany na równi z przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o PIT, tzn. z uprawianiem sportu. W świetle uchwały NSA należy odróżnić uprawianie sportu, którego zasadniczym celem jest osiąganie jak najlepszych wyników, od profesjonalnego zajmowania się daną dyscypliną sportową i uczynienie z tego zajęcia stałego źródła zysku. Nie ma wątpliwości, że mamy do czynienia właśnie z tą drugą sytuacją, w przypadku gdy zawodnik uprawiający profesjonalnie piłkę siatkową świadczy usługi na rzecz klubu sportowego w sposób ciągły.

Należałoby zatem w pierwszej kolejności zbadać, czy działalność sportowa siatkarzy i trenerska trenerów w przedmiotowej sprawie faktycznie mieści się w katalogu z art. 13 pkt 2–9 ustawy o PIT, do którego odsyła art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Potem dopiero można rozstrzygać, czy pozostałe przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT zostały spełnione.

Komentowana interpretacja jest kolejnym stanowiskiem organu podatkowego, potwierdzającym możliwość traktowania sportowców jako podatników VAT w zakresie, w jakim świadczą usługi sportowe oraz reklamowe na rzecz klubów. Warto podkreślić, że podobne rozstrzygnięcie wydał w ostatnim czasie Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z 15 grudnia 2015 r., I FSK 1491/14), przełamując linię wyroków negatywnych dla sportowców i klubów.

Współautorką komentarza jest Aleksandra Ziaja, konsultantka w dziale doradztwa podatkowego EY w zespole podatków pośrednich