Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 29 października 2014 r. (I SA/Gd 965/14).
Bank na podstawie art. 45 ust. 1a i 1 b ustawy o rachunkowości sporządza sprawozdanie finansowe zgodne z zasadami MSR, tworząc jednocześnie odpisy na ekspozycje kredytowe po przeanalizowaniu utraty ich wartości. Zgodnie z art. 38c ustawy o CIT może on zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rezerwę na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe do wysokości rezerwy na ryzyko ogólne, ustalonej zgodnie z art. 130 prawa bankowego. W związku z tym bank, mając na uwadze wymogi przewidziane w tym artykule, zapytał, czy jako podmiot stosujący MSR, w przypadku niedokonania odpisów z zysku za rok obrotowy na fundusz ryzyka ogólnego, jest uprawniony do uznania za koszt podatkowy utworzonej w roku obrotowym rezerwy na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe (IBNR), w wysokości nieprzekraczającej 1,5 proc. niespłaconych kredytów i pożyczek pieniężnych pomniejszonej o kredyty i pożyczki pieniężne, które zostałyby zaklasyfikowane do kategorii straconych. W ocenie banku rezerwa na poniesione nieudokumentowane ryzyko kredytowe (IBNR) może być kosztem podatkowym do wysokości rezerwy na ryzyko ogólne, która zostałaby utworzona zgodnie z art. 130 prawa bankowego.