Jeżeli podatnik wybierze stawkę indywidualną, to raz wybranej stawki nie może już później zmienić. Z kolei jeżeli podwyższy stawkę w metodzie liniowej, to może powrócić do stosowania stawki ustawowej. Podwyższenie stawki amortyzacyjnej oznacza zatem dla podatnika większą elastyczność kształtowania sytuacji podatkowej niż stawka indywidualna. Może to mieć znaczenie w przypadku pogorszenia się sytuacji finansowej podatnika ?w kolejnych latach. Z drugiej jednak strony nie pozwala na tak szybkie zamortyzowanie środka trwałego jak stawka indywidualna.
Przy zastosowaniu współczynników
Stosownie do art. 16i ust. 2 ustawy o CIT i art. 22i ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy mogą podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:
1)
dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a) pogorszonych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2;
b) złych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4;
2)
dla maszyn, urządzeń ?i środków transportu, ?z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej – przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4;
3)
dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wydanej na podstawie odrębnych przepisów, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.
W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, ?o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT i art. 22i ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o PIT, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, ?w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany ?(art. 16i ust. 3 ustawy o CIT ?i art. 22i ust. 3 ustawy o PIT).
Podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT i art. 22i ?ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (art. 16i ust. 4 ustawy o CIT i art. 22i ?ust. 4 ustawy o PIT).
W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych ?w art. 16i ust. 2 ustawy o CIT ?i art. 22i ust. 2 ustawy o PIT, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z wykazu stawek amortyzacyjnych (art. 16i ?ust. 6 ustawy o CIT i art. 22i ust. 6 ustawy o PIT).
Kiedy pogorszone, ?a kiedy złe
Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 ?lit. a ustawy o CIT i art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.
Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o CIT art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o PIT, uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.
Szczególna sprawność ?i postęp techniczny
Przez maszyny, urządzenia ?i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ?ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT i art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, rozumie się te obiekty, które używane są ?w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.
Natomiast przez maszyny ?i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa ?w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT art. 22i ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.
Zdaniem autora
Marcin ?Szymankiewicz doradca podatkowy
Przy stratach warto obniżyć stawkę
Firmy, które generują straty, nie są zainteresowane wyższymi kosztami, gdyż ?wtedy powiększają stratę podatkową i mogą nie zdążyć z jej rozliczeniem ?w ciągu 5 kolejnych lat.
Jeżeli takie firmy chciałyby wybrać stawkę indywidualną, to powinny ustalić ją na poziomie niższym niż stawka ustawowa (z wykazu). Pozwoli to zmniejszyć koszty uzyskania przychodów, a co za tym idzie, pomniejszyć stratę podatkową.
Moim zdaniem firmom tym bardziej się opłaca wybrać metodę liniową i obniżyć stawkę amortyzacyjną (zob. art. 16i ust. 5 ustawy o CIT i art. 22i ust. 5 ustawy o PIT). Obniżenie stawki amortyzacyjnej w metodzie liniowej pozwoli bardziej elastycznie wpływać na wysokość kosztów podatkowych (odpisów amortyzacyjnych), gdyż ?w takim przypadku możliwy jest powrót do stawek ustawowych (np. jeżeli rentowność przedsiębiorstwa znacznie by wzrosła), a raz wybranej stawki indywidualnej ?nie można już zmienić. Podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone ?do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (art. 16i ust. 5 ustawy o CIT i art. 22i ust. 5 ustawy o PIT).
