IP komputera i karta kredytowa zdecydują o opodatkowaniu VAT

Tak uznała Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 22 kwietnia 2014 r. (IBPP4/443-22/14/PK).

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca podał, że zajmuje się wytwarzaniem gier komputerowych. Gry te są następnie sprzedawane przez internet za pośrednictwem strony internetowej, z której mogą zostać pobrane bezpośrednio przez nabywcę po złożeniu zamówienia i uiszczeniu zapłaty. ?W trakcie składania zamówienia każdy użytkownik obowiązany jest do złożenia oświadczenia odnośnie do państwa swojego zamieszkania. Prawidłowość złożonej przez użytkownika deklaracji weryfikowana jest następnie poprzez sprawdzenie, czy numer IP komputera, ?z którego składane jest zamówienie, pochodzi z tego samego państwa, co podany przez użytkownika. Ponadto w przypadku zapłaty przez internet z wykorzystaniem karty płatniczej kontrolowana jest zgodność podanego przez użytkownika państwa pochodzenia z państwem banku, który wystawił kartę. W uzupełnieniu wniosku o interpretację wnioskodawca dodał, że przedstawiony stan faktyczny odnosi się jedynie do sytuacji, w których klienci nie są podatnikami podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca poprosił o potwierdzenie, że sprzedaż gry za pośrednictwem internetu na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu w sytuacji, gdy zgodnie z oświadczeniem złożonym przez nabywcę jego miejsce zamieszkania znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej, ?a okoliczność ta zostanie dodatkowo potwierdzona poprzez weryfikację adresu IP komputera, z którego składane jest zamówienie.

Organ podatkowy potwierdził w wydanej interpretacji, że przedstawione we wniosku stanowisko podatnika jest prawidłowe. Sprzedaż gier komputerowych bez udziału człowieka, w sposób zautomatyzowany, za pośrednictwem sieci internet dla potrzeb podatku od towarów i usług należy bowiem traktować jako świadczenie usług elektronicznych ?w rozumieniu polskich i unijnych regulacji VAT. To z kolei prowadzi do wniosku, że do opodatkowania takich transakcji dochodzi w miejscu siedziby usługobiorcy, tj. nabywcy danej gry komputerowej. Jeżeli miejsce zamieszkania takiego nabywcy będącego osobą fizyczną znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej, to na podstawie art. 28l ustawy o VAT transakcja taka nie jest opodatkowana polskim podatkiem od towarów i usług. Potwierdzenie miejsca zamieszkania może się natomiast odbywać na podstawie adresu IP komputera, z którego korzysta nabywca, lub też państwa banku będącego wystawcą karty.

Komentarz eksperta

Maciej ?Dybaś starszy konsultant ?w Dziale Prawno-?podatkowym PwC

Przepisy odnoszące się do ustalania miejsca świadczenia usług elektronicznych nie przewidują precyzyjnie sposobów weryfikacji pochodzenia kontrahenta. Obecne uregulowania zawarte w rozporządzeniu wykonawczym do dyrektywy VAT wspominają jedynie, że w przypadku świadczenia usług elektronicznych (a do takich bezspornie zalicza się sprzedaż gier komputerowych przez internet) usługodawca ustala miejsce ich świadczenia na podstawie informacji faktycznych otrzymanych od usługobiorcy, które weryfikuje za pomocą zwykłych, handlowych środków bezpieczeństwa, takich jak środki dotyczące kontroli tożsamości lub płatności.

Brak wskazania konkretnych metod weryfikacyjnych wydaje się jednak zrozumiały. Niezależnie bowiem od tego, ?jak doskonale skonstruowane byłyby nasze przepisy podatkowe, nigdy nie będą one ?w stanie dotrzymać kroku rozwojowi nowoczesnych technologii, który pozwala ?na dystrybuowanie produktów cyfrowych na coraz nowsze i bardziej zaawansowane technologicznie sposoby.

Pozytywnie należy ocenić to, że organy podatkowe w niniejszej sprawie zgodziły się ze stanowiskiem wnioskodawcy. Przedstawione przez niego sposoby weryfikacji kontrahenta są w zasadzie jedynymi, jakimi w praktyce dysponuje. Ich sprawne funkcjonowanie w działalności sprzedawcy wydaje się potwierdzeniem dochowania przez niego należytej staranności ?przy weryfikacji tożsamości kontrahenta. ?Co ciekawe, oceniając stanowisko ?podatnika, organy podatkowe jasno ?i precyzyjnie podkreślają, że odnoszą się ?do konkretnego stanu faktycznego i nie badają jego prawdziwości, natomiast wszelkie ustalenia na temat pochodzenia kontrahenta są możliwe do obalenia ?w trakcie ewentualnego postępowania podatkowego. Tego typu stwierdzenie potencjalnie osłabia nieco walor ochronny wydanej interpretacji.

Warto nadmienić, że co prawda przedstawiony we wniosku sposób weryfikacji tożsamości klienta nie jest doskonały (adres IP komputera można zmienić, a w trakcie płatności możliwe jest wykorzystanie karty kredytowej wystawionej przez zagraniczny bank), to jednak analogiczne metody weryfikacji kontrahentów niebędących podatnikami przewidują wchodzące w życie 1 stycznia 2015 r. przepisy rozporządzenia wykonawczego do dyrektywy VAT. Co więcej, w rozporządzeniu wykonawczym również znajduje się informacja, że ustalenia poczynione na podstawie przeprowadzonej weryfikacji mogą zostać podważone ?w trakcie postępowania podatkowego. ?Można więc stwierdzić, że omawiana interpretacja potwierdza stan prawny, jaki będzie wprost obowiązywał ?w krajach członkowskich Unii Europejskiej już za kilka miesięcy.