Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 20 sierpnia 2014 r. uznał, że podatniczka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całą kwotę odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego, którego będzie używać nie tylko w firmie, ale też prywatnie (nr interpretacji: ITPB1/415-574/14/WM). Pytająca sama twierdziła, że nie będzie jej przysługiwać takie prawo, ale izba skorygowała jej zdanie, zajmując korzystniejsze stanowisko.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji zwróciła się podatniczka prowadząca firmę na podstawie wpisu do CEIDG, ewidencjonująca transakcje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest też podatnikiem VAT i wykonuje wyłącznie usługi opodatkowane VAT. Zamierza kupić samochód osobowy i wpisać go do ewidencji środków trwałych. Będzie to jej jedyny środek lokomocji i choć wykorzystywany głównie w działalności, to sporadycznie będzie użytkować go też w celach prywatnych. Podatniczka oceniła, że w 95 proc. auto wykorzystywane będzie do prowadzenia działalności gospodarczej, natomiast w pozostałych 5 proc. do jej celów prywatnych. Zgodnie z ustawą o VAT w przypadku użytku mieszanego odliczeniu VAT podlega połowa podatku z faktury zakupowej. Podatku zapłaconego w cenie paliwa nie można odliczyć w ogóle.
W przepisach o PIT brak takich regulacji, więc podatniczka uznała, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne i wydatki na eksploatację samochodu w 95 proc., zgodnie z faktycznym użytkiem auta.
Za takim rozwiązaniem zdaniem podatniczki przemawia też analogia do rozwiązań dotyczących amortyzacji nieruchomości. Jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej – odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia firmy do ogólnej powierzchni użytkowej.
Izba uznała, że to nieuprawniona analogia.
– W przypadku środków trwałych innych niż nieruchomości ustawodawca nie wskazał na możliwość proporcjonalnego ustalania wartości początkowej środków trwałych z uwagi na wykorzystywanie ich do innych celów niż pozarolnicza działalność gospodarcza. Zatem w przypadku składników majątkowych wykorzystywanych ?w działalności gospodarczej, spełniających kryteria do uznania ich za środki trwałe (innych niż nieruchomości), możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od pełnej wartości początkowej niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, czy też częściowo do celów prywatnych – stwierdził organ. Zastrzegł jednak, że kosztem uzyskania przychodu nie będą odpisy amortyzacyjne od wartości auta przekraczającej równowartość 20 tys. euro, przeliczonej na złote według kursu średniego NBP z dnia przekazania samochodu do używania.
Izba nie zgodziła się również ze zdaniem podatniczki dotyczącym zaliczania do kosztów 95 proc. wydatków eksploatacyjnych.
– Wydatki na eksploatację będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w części, ?w jakiej faktycznie służą uzyskiwaniu przychodów z działalności, niezależnie od tego, jaką proporcję wykorzystania samochodu na cele związane z działalnością gospodarczą ustalił podatnik – uznała izba. Podatniczka powinna każdorazowo określić, czy dany wydatek wiąże się z działalnością firmową. Obowiązek wskazania tego związku spoczywa na podatniku.