Interpretację podatkową można porównać do koła ratunkowego pozwalającego na prawidłowe stosowanie przepisów. Fiskus wydaje ją na wniosek zainteresowanego, który może dotyczyć zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak też zdarzenia przyszłego. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorca może zapytać nie tylko o konsekwencje podatkowe już podjętych przez niego działań, ale również tych, które dopiero planuje.
Właściwy druk
By złożyć wniosek o interpretację, wystarczy wypełnić gotowy formularz ORD- IN. Jest on dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl w zakładce Administracja Podatkowa/Krajowa Informacja Podatkowa. Można znaleźć tam również załącznik ORD -IN /A, który wypełnia się wówczas, gdy we właściwym druku brakuje miejsca na opis lub pytanie.
Ważne jest też, by odpowiednio zaadresować wniosek. Obecnie uprawnienia do wydawania interpretacji posiadają dyrektorzy pięciu izb skarbowych. To, do którego z nich się zwrócić, zależy od miejsca zamieszkania lub siedziby przedsiębiorcy >patrz ramka.
Jak wypełnić formularz
Każdy wniosek powinien zawierać określone elementy, bez których interpretacja nie może zostać wydana. Są to:
1. Wyczerpujący opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, o których konsekwencje chce zapytać przedsiębiorca.
Opis ten powinien być jak najbardziej szczegółowy i dotyczyć wszystkich aspektów sprawy będącej przedmiotem wniosku. Jeśli wnioskodawcy zabraknie miejsca we wniosku, to dalszą część opisu powinien zamieścić w załączniku ORD-IN/A.
Należy wskazać również oznaczenie przepisów (artykuł, paragraf) wraz z nazwą aktu prawnego (tytuł ustawy lub rozporządzenia), który jest przedmiotem interpretacji, jednak bez przytaczania treści tych przepisów.
Niejednokrotnie podatnicy występujący o interpretację dołączają do wniosku inną dokumentację, np. kopie aktów notarialnych lub umów.
Organ podatkowy nie jest jednak uprawniony do analizy dodatkowych dokumentów. Zamiast tego należy opisać ich treść.
2. Pytanie wnioskodawcy. Przykładowo: czy dany zakup może stanowić dla niego koszt uzyskania przychodu. Jeśli przedmiotem wniosku jest zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe, a wniosek zawiera kilka pytań, to pytania te należy przyporządkować odpowiednio do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
3. Stanowisko wnioskodawcy. W tym miejscu powinien on napisać, jakie konsekwencje podatkowe wynikają – jego zdaniem – z opisanych przepisów. Upoważniony dyrektor izby skarbowej, wydając interpretację, stwierdza prawidłowość bądź nieprawidłowość takiego stanowiska, przedstawiając z reguły własne uzasadnienie.
4. Oświadczenie podlegające odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (zgodnie z art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa).
Podatnik podpisuje oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem, w dniu jego złożenia, nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, ani postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. Oświadcza też, że w zakresie objętym wnioskiem sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. W razie złożenia fałszywego oświadczenia wydana interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.
Ten, kto składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech (art. 233 § 1 Kodeksu karnego).
5. Podpis wnioskodawcy
6. Jeśli w imieniu podatnika wniosek składa inna osoba, należy dołączyć stosowne pełnomocnictwo.
Ważne! Jeśli we wniosku zabraknie któregoś z tych elementów, organ podatkowy wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych. Ma na to siedem dni od dnia otrzymania wezwania.
Opłaty i terminy
Opłata za interpretację wynosi 40 zł. Uwaga! Taką kwotę należy uiścić za każdy opisany stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe, które są przedmiotem wniosku. Oznacza to, że jeśli np. przedsiębiorca zapyta fiskusa, czy sprzedając nieruchomość, zapłaci PIT i VAT oraz czy odliczy poniesione wcześniej koszty, to opłata wyniesie już 120 zł.
Kserokopię dowodu wpłaty warto dołączyć do wniosku.
Organ podatkowy wydaje interpretację nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do trzymiesięcznego terminu nie są wliczane terminy przewidziane dla dokonania określonych czynności, np. wezwania do uzupełnienia.
Skarga do sądu
Przedsiębiorcy nie zawsze zgadzają się z wydaną w ich sprawie interpretacją.
W takiej sytuacji mają 14 dni od jej doręczenia, by zwrócić się do dyrektora Izby z żądaniem usunięcia naruszenia prawa. Jeśli organ podatkowy podtrzyma swoje stanowisko, przedsiębiorca może wnieść skargę do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Ma na to 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi. Jeśli organ nie udzieli odpowiedzi, to termin ten ulega wydłużeniu do 60 dni, licząc od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Skargę należy wnieść za pośrednictwem Izby. Ma ona wówczas obowiązek w ciągu 30 dni udzielić odpowiedzi na skargę i przekazać wraz z aktami sprawy skargę do sądu lub uwzględnić skargę w całości.
Co ważne, podatnik po otrzymaniu interpretacji indywidualnej nie musi się do niej stosować. Otrzymuje jedynie informację o stanowisku organu podatkowego w danej sprawie.
podstawa prawna: ustawa z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (DzU z 2012 r., poz. 749, ze zm)
Gdzie szukać pomocy
Ci, którzy mają wątpliwości co do sposobu wypełnienia wniosku, mogą liczyć na pomoc konsultantów Krajowej Informacji Podatkowej pod numerem tel. 801 055 055 (z telefonu stacjonarnego) ?lub tel. 22 330 03 30 (z telefonu komórkowego).
Dodatkowe informacje można też znaleźć na stronach http://www.finanse.mf.gov.pl/abc-podatkow/broszury-podatkowe/2014.