Czego dotyczył spór
Przedsiębiorca, który prowadził ośrodek wypoczynkowy, czyli kilkanaście domków kempingowych, postanowił zakończyć działalność gospodarczą i przekazał w formie darowizny wszystkie składniki firmy na rzecz innego przedsiębiorcy.
W zwykłej spisanej umowie zastrzeżono jednak, że nowy przedsiębiorca będzie mógł rozpocząć działalność w ośrodku dopiero po przepisaniu na siebie umowy dzierżawy gruntu z nadleśnictwem, na terenie którego stały domki. To nastąpiło po sześciu miesiącach od podpisania umowy darowizny.
Wójt ustalił za ten okres podatek od nieruchomości według stawek związanych z działalnością gospodarczą. Przeciwko temu zaprotestował pierwszy właściciel. Jego zdaniem przez ten czas nie był on już przedsiębiorcą, choć nadal był on w posiadaniu tych gruntów. Natomiast – jego zdaniem – nowy właściciel nie mógł prowadzić działalności gospodarczej na tych gruntach, bo nie wszedł w posiadanie domków i nie zmienił umowy z nadleśnictwem.
Rozstrzygnięcie
Sprawa trafiła do sądu administracyjnego, który zauważył przede wszystkim, że podstawowym kryterium decydującym o uznaniu przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jako związanych z działalnością gospodarczą, jest sam fakt ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Przy czym bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy przedsiębiorca grunty te, budynki bądź budowle faktycznie wykorzystuje do celów działalności gospodarczej, czy też nie.
Skoro budynki ośrodka wypoczynkowego zostały przekazane osobie, która posiadała status przedsiębiorcy, to oznacza, że grunty, na których posadowiony jest ośrodek, uzyskały status gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, gdyż nie jest możliwe korzystanie z obiektów tworzących całość funkcjonalną w postaci ośrodka wypoczynkowego bez możliwości korzystania z gruntu, na którym stoją jego obiekty – zauważył sąd w Gorzowie Wielkopolskim.
Postanowienie w umowie darowizny, że wydanie przedmiotu darowizny nastąpi w dniu podpisania umowy dzierżawy gruntu leśnego, nie może prowadzić do wniosku, że w istocie umowa odniosła skutek dopiero z tym dniem – dodał sąd.
sygnatura akt: I SA/Go 271/14