Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie ?w interpretacji z 28 marca 2014 r. (IPPB5/423-144/10/14-8/S/AS).

Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, wskazując, że ponosi wydatki na organizację spotkań promocyjnych produktów leczniczych. Spotkania organizowane są przez przedstawicieli medycznych spółki, a ich uczestnikami są lekarze, farmaceuci i/lub osoby prowadzące obrót produktami leczniczymi. Na potrzeby organizacji spotkań spółka nabywa usługi gastronomiczne oraz artykuły spożywcze. Spotkania promocyjne organizowane przez spółkę odbywają się w takich miejscach jak: przychodnie, szpitale, sale w hotelu oraz restauracje.

W tak przedstawionym stanie faktycznym spółka wniosła o potwierdzenie, że wydatki na artykuły spożywcze i usługi gastronomiczne nabywane przez nią jako poczęstunek podczas spotkań promocyjnych produktów leczniczych mogą zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o CIT.

Jak argumentowała spółka, wydatki na organizację spotkań promocyjnych mających na celu reklamę produktów leczniczych mają niewątpliwie związek z osiąganymi przez nią przychodami i jednocześnie nie mają charakteru reprezentacyjnego. ?W konsekwencji spełniają przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Organ podatkowy, wydając pierwszą interpretację, uznał stanowisko spółki za prawidłowe w części dotyczącej wydatków na artykuły spożywcze. Uznał je natomiast za nieprawidłowe w części dotyczącej wydatków na usługi gastronomiczne, które w ocenie organu nie mogą być uznane za koszty podatkowe pomimo ich związku ?z przychodem. Jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się bowiem ?w katalogu wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który oddalił skargę. Spółka złożyła skargę kasacyjną od wyroku WSA. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w całości zaskarżony wyrok oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Rozpoznając po raz drugi skargę spółki, WSA uwzględnił ją jako zasadną i uchylił interpretację indywidualną.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie WSA, organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe ?w całości. Organ wskazał, że dla kwalifikacji wydatków jako kosztów reprezentacji nie jest istotne miejsce podawania poczęstunku/świadczenia usług gastronomicznych oraz takie cechy jak wystawność czy okazałość. Natomiast za wydatki na reprezentację, wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, należy uznać takie, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie określonego wizerunku podatnika.

Ewa ?Madajczyk, starsza konsultantka ?w dziale ?prawnopodatkowym PwC

Zgodnie z art 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, ?w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Należy ?przy tym podkreślić, że ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia „reprezentacja". Organy, wydając interpretacje, powoływały się na definicję słownikową tego terminu, odwołującą się do cech takich jak wystawność, okazałość i pomijały przy tym cel poniesienia takich wydatków przez podatnika. Wątpliwości w odniesieniu do wykładni normy wynikającej z omawianej regulacji powodowały, że sądy administracyjne wydawały niejednokrotnie odmienne wyroki w analogicznych lub zbliżonych stanach faktycznych.

Uwzględniając rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych, NSA w składzie siedmiu sędziów wydał 17 czerwca 2013 r. wyrok (II FSK 702/11). Orzekł w nim, że tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych, których głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów. Konsekwencją wyroku NSA było wydanie przez ministra finansów interpretacji ogólnej (DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), w której podzielił on stanowisko NSA.

Komentowana interpretacja wpisuje się ?w aktualną linię interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe po wydaniu interpretacji ogólnej. Zgodnie z tą linią wydatki ponoszone przez podatnika na drobne poczęstunki, napoje oraz posiłki podawane podczas spotkań z kontrahentami, niezależnie od miejsca ich podawania, dotyczących prowadzonej przez podatnika działalności, nie podlegają automatycznie wykluczeniu z kosztów podatkowych jako koszty reprezentacji, a ich kwalifikacja ?i ocena powinny być rozpatrywane odrębnie dla każdego przypadku.

Obecna linia jest korzystna dla podatników, gdyż pozwala na zaliczanie do kosztów podatkowych wydatków, które wcześniej organy oceniały jako ukierunkowane na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu. Należy przy tym podkreślić, że kryteria zaliczania omawianych wydatków do kosztów podatkowych nadal nie są wyraźnie określone. Podatnicy wciąż muszą liczyć się z ewentualnym zarzutem ze strony organów podatkowych, że wyłącznym bądź dominującym celem poniesienia określonego wydatku było stworzenie dobrego wizerunku podatnika.

Istotne z punktu widzenia podatnika jest zatem gromadzenie dowodów świadczących o tym, że poczęstunek był zwyczajowym dodatkiem do spotkania z kontrahentem, którego nadrzędny cel miał charakter biznesowy i nie był nakierowany na stworzenie dobrego wizerunku firmy.